Inleiding  (Jackie V)

In het evangelie van Matteüs vinden we 5 redevoeringen die Jezus zou gehouden hebben voor zijn leerlingen en die Matteüs dan met zijn eigen woorden wil doorgeven aan die eerste christelijke basisgroepen. Vergeet ook niet, Matteüs schrijft heel duidelijk vanuit een joodse denkwereld, hij spreekt vooral in eerste instantie de christenen uit de joodse gemeenschap aan en gebruikt dus ook hun taal (taal die bij ons soms wat ongemakkelijk aanvoelt).

Vandaag luisteren we naar de 4^de redevoering, de zogenaamde ‘gemeenschapsrede’, ook wel ‘kerkelijke rede’ genoemd. Maar kerk moet je hier begrijpen als een plaatselijke groep christenen die nauw met elkaar verbonden leven en regelmatig samenkwamen (komen)  om samen het brood te breken en de beker te drinken. Dus zeker niet het instituut zoals we die nu kennen.

In die gemeenschapsrede gaat het over de vraag hoe je zelf, als christen, als broeders en zusters, of als gemeenschap moet omgaan met iemand die u of iemand anders kwetst, iemand die iets fout doet. Met andere woorden deze ‘redevoering’ handelt over het dagelijks leven van de christelijke gemeenschap en hoe men best kan omgaan met mogelijke problemen, conflicten die dit samenleven met zich meebrengt.

Laat ons luisteren ...

Homilie  (Jackie V)

Mag ik beginnen met die ene mooie zin en Paulus citeren: ‘Liefde vervult de gehele wet’. Maar deze korte zin is de rode draad door de evangelietekst van vandaag.

Het evangelie van vandaag vestigt onze aandacht op een heel bijzondere vorm van de naastenliefde: klap tegen elkaar, spreek tegen elkaar, luister naar elkaar. Met andere woorden als wij als broeders en zusters een christen gemeenschap vormen moeten wij er ons bewust van zijn dat er meningsverschillen, ja ruzies zijn. Dat er op zere tenen getrapt wordt, kwetsende woorden of daden vallen en gebeuren. Jezus geeft ons aan dat zwijgen geen optie is, zelfs toedekken met de mantel der liefde is niet zo een goed gedacht en gaan roddelen met anderen wat over hoe verkeerd je het vindt wat uw broeder of zuster deed is ook niet direct een optie.

Maar wanneer er een band van genegenheid en vertrouwen bestaat ga dan met elkaar in gesprek, eerst onder 4 ogen, dan misschien samen met enkele broeders of zusters of in de gemeenschap zelf om dit uit te klaren.

Wees gerust, zegt Jezus daarbij, als je dit doet met respect en liefde voor elkaar, weet dan dat: waar twee of meer in mijn naam verenigd zijn daar ben ik in uw midden.

Het doet me denken aan een voorval dat ik beleefde als jeugdleider op kamp. Er was ruzie tussen een ASO en de TSO leerling, de ene vond zich verheven boven de andere en de andere vond dat zij als minder waardig werd beschouwd. Na heel wat geroddel binnen de respectieve groepen kwam het tot een geruzie tussen beide groepen.

Laat ons ‘klappen’ met elkaar. Op kamp gaat dat best laat in een slaapkamer allen op stapelbedden verenigd. Open gesprek maar ook tranen, verdriet, soms boosheid wordt geuit. Toenadering, maar toch nog wat frustratie blijft hangen. Laat ons samen het avondlied zingen, buiten in een kring, ingetogen: waar 2 of meer in mijn naam …

Op zo een moment kunnen we spreken van binden en ontbinden: binden omdat we mensen bij elkaar brengen rond Jezus, over onze verschillen heen en samen een gemeenschap vormen. Ontbinden omdat we elkaar losmaken uit veel zaken die ons bezwaren. Ontbinden heeft dan te maken met vergeven, nieuwe kansen geven aan elkaar, omkeren.

Zo kun je dat perfect gaan toepassen in ons dagelijks leven. Bij het begin van een nieuw schooljaar bij de vorming van een klasgroep, het samenleven in het gezin,  jeugdbeweging, parochie, organisatie.

Mag ik het om te besluiten nog toepassen op onze Effata-Clemenspoort christen gemeenschap?

Christen gemeenschap vormen gaat soms, ook al is dat met de beste bedoelingen, niet altijd van een leien dakje. Eensgezind gemeenschap met Christus/God onder ons zou toch moeten mogelijk zijn. maar overal, dus ook hier zijn er meningsverschillen, soms ruzies, overgevoeligheden, zere tenen, conflicten. En Jezus heeft ons met zijn uitnodiging van vandaag willen helpen te komen tot een groeiende eensgezindheid midden van meningsverschillen die niet moeten worden ontkend, te komen tot een gemeenschap van christenen waar men van kan zeggen: zie eens hoe graag ze elkaar zien ook al maken ze nu en dan eens ruzie. Zie eens hoe vergeving, verzoening, vertrouwen aanwezig is en de bevestiging er is dat Christus in ons midden vertoeft.

Wij zijn al blij met de weg die we de laatste jaren hier in deze Clemenspoort hebben afgelegd, maar we willen meer (al die bijenkorven – werkgroepen binnen Effata). Daarom zijn we een traject gestart dat ons helpt, in de verscheidenheid van mensen en gemeenschappen, te groeien in wat ons dieper verbindt, te groeien in wat wij ons redemptoristisch DNA noemen, onze missionaire zending. Wij willen van de Clemenspoort een plaats maken waar mensen thuis komen, juist omdat er een missionaire gemeenschap is die warm en uitnodigend is. Dus gaan we klappen.

Doe dus maar allemaal mee in ons X-pand project, als klankbordgroep, trajectgroep of  pilootgroep. Voel u betrokken.

Ik eindig met dezelfde zin van Paulus: Liefde vervult de gehele wet’.

Laat ons samen de tafel dekken.

Bezinning

Een doosje met kusjes

Een vader bestrafte zijn vijfjarige dochtertje omdat zij overvloedig mooi, verguld papier had gebruikt om een cadeautje in te pakken. Geld was er niet in overvloed en hij was boos omdat zij dit dure papier zomaar had gebruikt.

De volgende morgen bracht het meisje het vergulde, ingepakte cadeautje naar haar vader en zei "Hier, papa, dit is speciaal voor jou!"

Met stomheid geslagen en aangegrepen door het voorval, betreurde de vader zijn woede-uitbarsting van de vorige dag. Zijn dochtertje aanvaardde zijn excuses maar al te graag en nieuwsgierig opende hij de doos. Hij ontdekte dat er helemaal niets inzat. Hij schreeuwde tegen haar: "Weet je dan niet dat het heel wreed is om iemand een lege doos te geven, er moet altijd een cadeautje in zitten!".

Het meisje kreeg tranen in haar ogen en zei "Maar papa, de doos is niet leeg, ik heb haar gevuld met heel veel kusjes, alleen voor jou!"

De vader was volledig van de kaart en omarmde zijn dochter liefdevol, hopende dat zij hem ooit zijn boze reactie zou kunnen vergeven.