Inleiding: Er is geen uitgeschreven tekst beschikbaar.

Lezing:  Marcus 4, 26-34  (NBV21)

En Hij zei: ‘Het is met het koninkrijk van God als met een mens die zaad uitstrooit op de aarde: hij slaapt en staat weer op, dag in dag uit, terwijl het zaad ontkiemt en opschiet, ook al weet hij niet hoe. De aarde brengt uit zichzelf vrucht voort, eerst de halm, dan de aar, en dan het rijpe graan in de aar. Maar zo gauw het graan het toelaat, slaat hij er de sikkel in, omdat het tijd is voor de oogst.’

En Hij zei: ‘Waarmee kunnen we het koninkrijk van God vergelijken en door welke gelijkenis kunnen we het voorstellen? Het is als een zaadje van de mosterdplant, het kleinste van alle zaden op aarde wanneer het gezaaid wordt. Maar als het na het zaaien opschiet, wordt het het grootste van alle planten en krijgt het grote takken, zodat de vogels van de hemel in zijn schaduw kunnen nestelen.’

Met zulke en andere gelijkenissen verkondigde Hij hun Gods boodschap, voor zover ze die konden begrijpen; Hij sprak uitsluitend in gelijkenissen tegen hen, maar wanneer Hij alleen was met zijn leerlingen, verklaarde Hij hun alles.

Homilie: 

“Hoe ben ik de mens geworden die ik nu ben?” → vraag van Jean-Paul van Bendegem n.a.v. de week van de filosofie.

Voorbeelden:
Clou: schijnbaar kleine feiten of gebeurtenissen in je leven hebben bepaald wie je bent;
vertrouwen in hebben dat wat we zaaien in ons leven op een dag wortel schiet – ook al weten we niet hoe

Eindigen met ‘Gij moet het eenzaam laten’ is een lied van Ida Gerhardt (1905-1997) op muziek gezet door Bernard Huijbers (1922-2003) en door Peter Rippen.
De titel luidt Over de eerbied.

Gij moet het eenzaam laten
het zaad dat ligt te slapen
en dat al kiem gaat maken.

Dit eerstelingsbewegen
van leven binnen leven
vermijd het te genaken.
Laat het stil zijn in zijn waarde,
zaad in de donkere aarde;
zaad in de donkere aarde.
En het zal groen ontwaken.

Tafelgebed:  ♫  110 Die naar menselijke gewoonte

Onze Vader

Op belangrijke momenten zocht Jezus de stilte op om er alleen met zijn Vader te kunnen bidden. De leerlingen van Jezus vonden dit zo bijzonder dat ze ook zoals Hij met de Vader wilden spreken. Ook wij zijn ons bewust dat niet alles in onze eigen hand ligt en we op de kiemkracht van ons geloof afhankelijk zijn. Laat ons vanuit dit bewustzijn nu overgaan tot het bidden van het Onze Vader ...

Vredeswens

Teveel stress over onze eigen woorden en daden kan getemperd worden als we meer geloof hechten aan de kiemkracht van Gods Woord.
Laten we nu in die zin ook elkaar Gods vrede toe wensen.

Broodbreking

Verbonden met de wereldwijde kerkgemeenschap
gedenken wij U, Heer Jezus.
U ontmoeten betekent voor ons, nieuw leven.

God onze Vader,
die het vuur van uw Liefde gelegd hebt
in de harten van de mensen.
Laat die Liefde kiemen en opgroeien
zodat steeds meer mensen aangestoken worden
door het vuur van Uw Geest.
Zend ook ons om te doen wat Jezus gedaan heeft.
Naar zijn voorbeeld zijn we hier samen
om het brood te delen met elkaar.

Bij zijn afscheid nam Hij brood
en deelde het met zijn leerlingen
zoals Hij zijn hele leven met hen deelde.

Als wij eten van dit brood, het breken, en delen met elkander …

♫ 17   Dan zal er vreugde zijn …

Laat ons daarom het brood nemen en breken
in het besef dat we bouwen aan een andere wereld
waar brood, vrijheid en gerechtigheid zal zijn voor eenieder.

Bezinning

Filmpje bekijken van Jean Paul Van Bendegem:  https://youtu.be/3eHKcUkWQic?feature=shared

Voorbeden

Ten volle bewust van de kleinheid van ieder begin willen we ons tot U richten.
We willen onze zorgen en dank uitspreken, daartoe worden we nu uitgenodigd ...

Slotgebed

God,
Uw liefde heeft ons hier samengebracht.
Onverdiend zijn we aan Uw tafel uitgenodigd.
Om niet hebben ontvangen, om niet willen wij geven.
Breng tot volle wasdom wat Gij in ons hebt gezaaid
en laat het overvloedig vrucht dragen.
Amen.