Inleiding  (Mia)

Dat moeilijke Johannesevangelie weer!
Typisch voor dat evangelie zijn de ‘Ik-ben-woorden’ van Jezus.
Hiermee wordt verwezen naar hoe God zich laat kennen in het Oude Testament: “Ik ben ...”
Zes keer vinden we een uitspraak als:

“Ik ben het Licht”
“Ik ben de wijnstok”
“Ik ben de Goede Herder"
“Ik ben de Deur”
“Ik ben de Weg”
“Ik ben het Brood”.

In beeldende taal laat de evangelist Jezus zeggen Wie Hij is
waarbij een verwijzing naar het Oude Testament telkens aanwezig is.

Gedurende 4 weken gaat het evangelie over “Brood”… ook vandaag.
Laten we luisteren …

Lezing:  Johannes 6, 41-51  (NBV21)

De Joden begonnen te protesteren omdat Hij zei dat Hij het brood was dat uit de hemel was neergedaald. ‘Dat is toch Jezus, de zoon van Jozef? We weten toch wie zijn vader en moeder zijn? Hoe kan Hij dan zeggen dat Hij uit de hemel is neergedaald?’ Jezus zei: ‘Houd op met protesteren. Niemand kan bij Mij komen tenzij de Vader, die Mij gezonden heeft, hem bij Me brengt, en Ik zal hem op de laatste dag laten opstaan. Het staat geschreven in de Profeten: “Zij zullen allemaal door God onderricht worden.” Iedereen die naar de Vader luistert en van Hem leert, komt bij Mij. Niet dat iemand ooit de Vader gezien heeft – alleen Hij die van God komt, heeft Hem gezien. Werkelijk, Ik verzeker u, wie gelooft, heeft eeuwig leven. Ik ben het brood dat leven geeft. Uw voorouders hebben in de woestijn manna gegeten en toch zijn zij gestorven. Maar dit is het brood dat uit de hemel is neergedaald; wie dit eet sterft niet. Ik ben het levende brood dat uit de hemel is neergedaald; wanneer iemand dit brood eet zal hij eeuwig leven. En het brood dat Ik zal geven voor het leven van de wereld, is mijn lichaam.’

Homilie  (Mia)

“Ik ben het Brood dat uit de hemel is neergedaald”, “Ik ben het Brood dat leven geeft!”
Brood staat hier in de bijbel voor al datgene wat we “broodnodig” hebben.
Wanneer we in het Onzevader bidden om ons dagelijks brood, dan bidden we om alles wat we nodig hebben om te leven.
WAT hebben we als mensen NODIG om te LEVEN?
De laatste tijd lezen we daarover vaak in de media.
In talloze artikels, vaak geschreven door psychologen en psychiaters, gaat het daarover. Hoe komt dat toch?
Deze auteurs constateren dat heel wat mensen ongelukkig zijn.
Hun vele klanten EN ook het aantal zelfdodingen getuigen daarvan.
Wat ontbreekt veel mensen om gelukkig te zijn? Om te kunnen LEVEN?
Uiteraard hebben mensen nood aan dagelijks voedsel, aan een dak boven hun hoofd, aan kledij om zich te beschermen tegen de kou.
Dat lijkt vanzelfsprekend, maar toch zijn er heel wat mensen die zelfs DAT ontbreken. Ik denk aan de vele daklozen, vluchtelingen, armen, …
Het grootste deel van onze samenleving heeft dat echter allemaal.
Wat ontbreekt hen dan wel?
Talrijke auteurs wijzen 3 zaken aan:
Enerzijds het gevoel dat het leven zin heeft.
Dat het leven, MIJN leven betekenis heeft.
Dat het betekenis heeft voor mensen, voor minstens 1 iemand.
Soms klinkt de vraag: “Of ik nu leef of niet, wat doet het ertoe?”

Een tweede zaak is dan: Toekomstperspectief!
Er zijn de vele oorlogen: in Oekraïne, in Gaza, Libanon, in Afrika.
Mensen zijn bang voor een derde wereldoorlog.
Dan is er ook de klimaatverandering! Die gaat verder in een razendsnel tempo!
Dan hoor je vooral bij jongeren: “Waartoe dient het allemaal als het binnenkort TOCH gedaan kan zijn!”
Of: “We willen geen kinderen op de wereld zetten, want in welke wereld komen ze terecht?”
Dat gebrek aan toekomstperspectief leeft vooral bij jongeren.

Een derde zaak is dan: Verbinding!
Mensen hebben nood aan sociale contacten, vooral aan mensen voor wie ze iets betekenen, mensen die van hen houden.
Mensen hebben nood aan het gevoel “ergens bij te horen”, deel uit te maken van een gemeenschap, zich verbonden te voelen met anderen.
Hiervoor hebben we ELKAAR nodig!
Hieraan schort het nu in onze samenleving: heel veel mensen leven enkel voor zichzelf!
Ik, MIJN gezinnetje, MIJN bezit, MIJN interesses, MIJN …
Zo’n 50 jaar geleden zong Zjef Vannuytsel het al: “Je kunt niet zonder de anderen!”

En nu komen we bij de godsdiensten!
Is het toevallig dat NET in onze tijd, godsdiensten aan het verdwijnen zijn?
Godsdiensten die “zingeving” aanreiken, die toekomstperspectief bieden en die voor verbinding zorgen?
Ik besef dat wat ik nu zeg voor veel atheïstische mensen heel controversieel is. Ze werpen dan op dat ook humanisme die kenmerken in zich draagt. Maar waar dat humanisme overgaat in nihilisme, wat in onze tijd meer en meer het  geval lijkt, … Nihilisme dat zegt dat niets nog zin heeft, ... dan zijn de gevolgen legio.

Vooral het Christendom wijst ons hierin de weg.
Jezus’ boodschap wijst de weg naar een zinvol leven!
Jezus’ boodschap brengt toekomsperspectief: Zijn oproepen tot verzoening, tot een vredevol samenleven, tot zorg voor de aarde.
Jezus’ boodschap brengt verbinding.
Hij roept voortdurend op te zorgen voor elkaar.
In die zin is Jezus “Brood dat leven geeft”.
Ja, ik kies er bewust voor om Christen te zijn!

En nu plaatsen we het brood op deze tafel. En we vieren dat Jezus dat voor ons wil zijn: Brood om van te leven.
Hij is daarin heel ver gegaan: tot in het breken en delen van zichzelf.
Hij is Brood om van te leven! Brood dat gebroken wordt!

Bezinning

Ieder mens heeft een stukje bemoediging nodig:
een klop op de schouder, een open gesprek,

een stevige handdruk, een blik die blij maakt,
iemand met begrip en bekommerd met vreugde en met pijn.
We hebben het allemaal broodnodig.
En gelukkig de plek waar je mensen ontmoet die je dat geven.

Ieder mens kan maar ECHT mens zijn bij de genade van de anderen.
We zijn het aan elkaar verplicht.
Het is zo bijzonder fijn dat dit spontaan kan gebeuren
in de hartelijkheid die de één de ander schenkt.
We hebben het allemaal zo broodnodig en we kunnen het elkaar geven
want dit brood wordt niet duurder.

Ieder mens heeft een stukje geborgenheid nodig:
een adres, een plaats waar hij thuis is.
Een mens die dat duidelijk maakt, is zelf een stukje geluk geworden.
Ieder mens zou ergens iemand moeten kunnen ontmoeten
die iets laat vermoeden wie God is.
We hebben het allemaal broodnodig en we kunnen het elkaar geven
want dit brood is niet duurder geworden.

(naar Godfried Oost)