Inleiding  (Luc Maes)

Een man die op reis ging, riep zijn dienaren bij zich en gaf het geld dat hij bezat aan hen in beheer, in totaal 8 talent. Talent is een munteenheid, zoals euro, frank of dollar. Daarom wordt het woord in het enkelvoud gebruikt. Wij spreken ook over 5 of 2 euro (enkelvoud). 1 talent was veel geld. Op sommige plaatsen had 1 talent de waarde van 6000 denarie, dat zijn 6000 daglonen. De man vertrouwt dus heel veel toe aan zijn dienaren.

Zijn heer zei tegen hem: “Voortreffelijk, je bent een goede en betrouwbare dienaar. Omdat je betrouwbaar was in het beheer van een klein bedrag, zal ik je over veel meer aanstellen. Wees welkom bij het feestmaal van je heer.”

Nu kwam ook degene die één talent ontvangen had naar hem toe, hij zei: “Heer, ik wist van u dat u streng bent, dat u maait waar u niet hebt gezaaid en oogst waar u niet hebt geplant, en uit angst besloot ik uw talent te begraven; alstublieft, hier hebt u het terug.”
Zijn heer antwoordde hem: “Je bent een slechte, laffe dienaar. Je wist dus dat ik maai waar ik niet heb gezaaid en oogst waar ik niet heb geplant? Had mijn geld dan bij de bank in bewaring gegeven, dan zou ik bij terugkomst mijn kapitaal met rente hebben terugontvangen. Pak hem dat talent maar af en geef het aan degene die er tien heeft. Want wie heeft zal nog meer krijgen, en wel in overvloed, maar wie niets heeft, hem zal zelfs wat hij heeft nog worden ontnomen. En die nutteloze dienaar, gooi die eruit, in de uiterste duisternis, waar men jammert en knarsetandt.”

Homilie  (Luc Maes)

De parabels van Matteüs geven ons beelden – hier dus beelden uit de wereld van het geld – over het koninkrijk van de hemel, de wereld zoals God hem bedoelt. Die wereld is geen kant en klaar afgewerkt product. Er dient voortdurend aan gewerkt te worden. Daarom vertrouwt God ons heel wat kostbaars toe. Hij heeft veel vertrouwen in ons. Wij kunnen er het beste van maken.

Zo staat het al in het scheppingsverhaal. De mens krijgt een opdracht: ‘Wees vruchtbaar en word talrijk, bevolk de aarde en breng haar onder je gezag.’ (Genesis 1, 28) Die opdracht werd vaak gezien als ‘heersen’ over de schepping. Eigenlijk staat er dat de mens de schepping moet ‘bewaren en behoeden’. We weten intussen dat slecht beheer dramatische gevolgen heeft.

God heeft ook ons, mensen, aan elkaar toevertrouwd. Jezus heeft duidelijk gemaakt en ook getoond hoe we met elkaar kunnen omgaan: ‘behandel anderen steeds zoals je zou willen dat ze jullie behandelen.’ (Mt. 7, 12) Hij koppelt dat aan het antwoord op de vraag: ‘Meester, wat is het grootste gebod in de wet?’ Hij antwoordde: ‘Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dat is het grootste en eerste gebod. Het tweede is daaraan gelijk: heb uw naaste lief als uzelf. Deze twee geboden zijn de grondslag van alles wat er in de Wet en de Profeten staat.’ (Mt. 22, 36-40) Mensen zijn kostbaar, zo kostbaar dat de liefde voor mensen en de liefde tot God één geheel vormen.

En Jezus gaat nog verder. Mensen die niet meetellen, mensen die het moeilijk hebben, mensen die in de fout gegaan zijn, komen op de eerste plaats: “Ik verzeker jullie: alles wat jullie gedaan hebben voor een van de onaanzienlijksten van mijn broeders of zusters, dat hebben jullie voor mij gedaan.” (Mt. 25, 40)

Het woord ‘talenten’ wordt in onze taal ook gebruikt voor onze goede eigenschappen en vaardigheden. Elke mens heeft kostbare talenten. Met die talenten kunnen we ons inzetten voor het koninkrijk van de hemel. De verbondenheid met God en de liefdevolle zorg voor mensen vormen de basis van dat koninkrijk. Op die basis wordt het vertrouwen gewekt, dat de derde dienaar miste. Uit angst besloot hij het talent te begraven. We hoeven niet bang te zijn. Heeft Jezus niet gezegd: ‘Waar twee of drie mensen in mijn naam samen zijn, ben ik in hun midden.’ (Mt. 18, 20). Zo ontstaat en groeit een gemeenschap. Zo gebeurt het koninkrijk van de hemel.

In deze moeilijke tijden, waarin we veel moeten missen, is het goed vooral te kijken naar al het kostbare dat ons wél is gegeven. We kunnen zo ontdekken dat we het geluk niet te ver moeten zoeken. Zelfs met een knipoog op het goede moment gebeurt het koninkrijk van de hemel, soms heel dichtbij.

Tussentekst

Aan ons is de aarde toevertrouwd met alles wat er op leeft.
God heeft heel de rijkdom van leven en liefde ons in handen gelegd.
Het is onze taak om goede beheerders te zijn.
Zolang onze aarde verscheurd wordt door oorlog en onvrede, zolang is ons werk niet af.
Waar mensen te lijden hebben onder vervolging en ziekte, daar mogen wij onze ogen niet sluiten.

Ons is een geweldige rijkdom toevertrouwd, maar daarmee ook een grote verantwoordelijkheid.
God vraagt van ons niet het onmogelijke. Wel, dat wij onze mogelijkheden benutten.
We hoeven ons niet te laten leiden door angst, want die werkt verlammend, die is dodelijk.
Op de plek waar we wonen en werken, daar worden we gevraagd om te werken aan een paradijs voor iedereen.
Het gaat niet om onze eigen veiligheid.
We worden uitgenodigd om ons in te zetten voor het geluk van elkaar, van iedereen.
Zo mogen we samen gemeenschap van Jezus zijn.Geloven in Hem betekent: zijn werk voortzetten, zo goed we kunnen.