Lezing: Johannes 14, 1 – 12  (NBV)

 Wees niet ongerust, maar vertrouw op God en op mij. In het huis van mijn Vader zijn veel kamers; zou ik anders gezegd hebben dat ik een plaats voor jullie gereed zal maken? Wanneer ik een plaats voor jullie gereedgemaakt heb, kom ik terug. Dan zal ik jullie met me meenemen, en dan zullen jullie zijn waar ik ben. Jullie kennen de weg naar waar ik heen ga.’ Toen zei Tomas: ‘Wij weten niet eens waar u naartoe gaat, Heer, hoe zouden we dan de weg daarheen kunnen weten?’ Jezus zei: ‘Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Niemand kan bij de Vader komen dan door mij. Als jullie mij kennen zullen jullie ook mijn Vader kennen, en vanaf nu kennen jullie hem, want jullie hebben hem zelf gezien.’ Daarop zei Filippus: ‘Laat ons de Vader zien, Heer, meer verlangen we niet.’ Jezus zei: ‘Ik ben nu al zo lang bij jullie, en nog ken je me niet, Filippus? Wie mij gezien heeft, heeft de Vader gezien. Waarom vraag je dan om de Vader te mogen zien? Geloof je niet dat ik in de Vader ben en dat de Vader in mij is? Ik spreek niet namens mezelf als ik tegen jullie spreek, maar de Vader die in mij blijft, doet zijn werk door mij. Geloof me: ik ben in de Vader en de Vader is in mij. Als je mij niet gelooft, geloof het dan om wat hij doet. Waarachtig, ik verzeker jullie: wie op mij vertrouwt zal hetzelfde doen als ik, en zelfs meer dan dat, ik ga immers naar de Vader.

Homilie  (Anja T’Kindt)

In Gods huis zijn vele kamers. Bij God is er geen ‘one size fits all’, geen onwrikbaar geloofskadertje waarin je moet passen en aan moet voldoen, maar vele verschillende kamers zodat je je kan gaan nestelen op een plaatsje dat bij jou past. Ik kan me zelfs inbeelden dat God je vrij laat om die kamer zelf in te richten: met kleuren, bloemetjes, foto’s, je favoriete cd’s, ... kortom met dingen die bij jou passen en jou gelukkig maken. Je kan daarom ook op heel verschillende manieren thuiskomen bij God door muziek te luisteren, te mediteren, te schilderen, te mijmeren, in de bijbel te lezen, de handen uit de mouwen te steken, eenzame mensen op te bellen, … Zolang je maar dicht bij hem in zijn huis blijft en hij jou kan ontvangen, is hij tevreden. Zoals Jezus het in dit evangelie zegt: ‘Ik ben in de Vader en de Vader is in mij.’ Met andere woorden, ik mag thuiskomen in het huis van mijn Vader en mijn Vader mag thuiskomen in mijn huis.

En hoe zit het met jouw huis voor God? Hoe bereid jij je huis voor hem? God is nooit opdringerig, hij zal niet stiekem en onverwachts binnendringen in jouw huis en dan op jouw huishouden commentaar leveren. Hij is niet zoals mijn en vele andere moeders die - toen ik nog thuis woonde - op het onverwachtse mijn kamer binnenkwam om te zeggen dat het een rommelkot was en me uit mijn luie bed wou koteren. God staat eerder aan de drempel te wachten tot jij jouw deur voor hem op een kiertje zet. God kan niet tegen deuren die op een kiertje staan, dan voelt hij een enorm verlangen om naar binnen te gaan.

Welke kiertjes bieden we hem aan? Langs waar mag hij bij ons binnenkomen? Welke plaats bereiden wij voor hem? En misschien kunnen we dat in deze dagen wel letterlijk nemen. De meeste mensen hebben in hun huis wel een plaatsje op een kast, boekenrek of tafeltje waar wat spullen staan die ons doen verstillen en blij maken, een souvenirhoekje of een verzameling fotokaders. Het zijn plaatsjes die ons doen stil staan bij ons leven, onze relaties, onze hoop, ons verdriet en ons verlangen. Het zijn kiertjes waar God als het ware zachtjes naar binnenkomt. Zeker nu we zoveel contacten moeten missen en nu ons leven soms wat hol en onwerkelijk lijkt, is het goed om aandacht te besteden aan die plaatsjes in ons huis. Er bewust bij stil te staan en de liefde en genegenheid die het oproept toe te laten, er een bloemetje bij te zetten of een kaarsje aan te steken en er een poosje bij te verwijlen.