3 zondag van de advent C - 'Opkomen voor de ander vanuit onze vreugde' (11/12/2021)
Openingslied: ♫ 112 Ik zoek een land (huis) (strofe 3 en 4)
Ik zoek een huis waar vrede is,
waar liefde ons tot woning is
en waar de mensen last en kruis
tezamen dragen in dat huis.
Ik zoek een mens die vrede is,
die ons een weg tot leven is
en die de mensen op doet staan,
de handen aan de ploeg laat slaan.
Lichtritus
Een derde kaars van nabijheid
Dag licht, dag God van de belofte.
Om licht zijn wij gekomen.
Licht in donkere dagen.
Licht op onze levensweg.
Dag licht, dag God met de mensen.
Om warmte zijn we gekomen,
warmte voor koude handen,
warmte die de kou verjaagt.
Dag licht, dag God in mensen.
Om blijheid zijn we gekomen,
blijheid om het feest dat komt,
blijheid met mensen om ons heen.
Inleiding (Luc)
Lees het bijbelblaadje van Luc → Advent 2021 - 3 Hij moet groter worden
Lezing: Lucas 3, 10-18 (NBV)
De mensen vroegen hem: ‘Wat moeten we dan doen?’ Hij antwoordde: ‘Wie twee stel onderkleren heeft, moet delen met wie er geen heeft, en wie eten heeft moet hetzelfde doen.’ Er kwamen ook tollenaars om zich te laten dopen, en die vroegen hem: ‘Meester, wat moeten wij doen?’ Hij zei tegen hen: ‘Vorder niet meer dan wat jullie is opgedragen.’ Ook soldaten kwamen hem vragen: ‘En wij, wat moeten wij doen?’ Tegen hen zei hij: ‘Jullie mogen niemand afpersen en je ook niet laten omkopen, neem genoegen met je soldij.’
Het volk was vol verwachting, en allen vroegen zich af of Johannes misschien de messias was, maar Johannes zei tegen hen: ‘Ik doop jullie met water, maar er komt iemand die meer vermag dan ik; ik ben zelfs niet goed genoeg om de riemen van zijn sandalen los te maken. Hij zal jullie dopen met de heilige Geest en met vuur; hij houdt de wan in zijn hand om de dorsvloer te reinigen, het graan zal hij bijeenbrengen in zijn schuur en het kaf in onblusbaar vuur verbranden.’
Op deze en andere wijze spoorde hij de mensen aan en verkondigde hij hun het goede nieuws.
Homilie (Luc)
Lees het bijbelblaadje van Luc → Advent 2021 - 3 Hij moet groter worden
Offerandelied: ♫ 37 Zomaar een dak (strofe 1 en 3)
Zomaar een dak boven wat hoofden
deur die naar stilte openstaat.
Muren va huid, ramen als ogen
speurend naar hoop en dageraad.
Huis dat een levend lichaam wordt
als wij er binnen gaan om recht voor God te staan.
Tafel van Een, brood om te weten
dat wij elkaar gegeven zijn.
Wonder van God, mensen in vrede,
oud en vergeten nieuw geheim.
Breken en delen, zijn wat niet kan,
doen wat ondenkbaar is, dood en verrijzenis.
Tafelgebed
We danken U, God,
om uw wonderlijke geschiedenis met mensen.
Gij zijt het
die de ziel in de schepping hebt gelegd
zodat haar schoonheid van U kan spreken.
Gij zijt het
die de profeten woorden hebt gegeven
om het volk van Israël te leiden
en om van U te getuigen.
Gij zijt het
die Johannes de Doper hebt ingegeven
de weg naar uw Zoon te bereiden
door inkeer
en daden van gerechtigheid.
Gij zijt het
die uw Zoon, Jezus van Nazareth,
ons bestaan hebt laten delen
zodat de mensheid mocht ervaren
dat Gij een en al liefde zijt.
Jezus ging zijn weg in onze wereld,
als een stem die roept in de woestijn,
maar bekleed met warme woorden.
Oneffen paden maakte Hij recht,
zodat de lammen weer konden lopen.
Kronkelpaden maakte Hij recht
zodat mensen de weg naar U, God, weer vonden.
Hij bracht heil en bevrijding
ook de avond voor zijn lijden en dood.
Hij nam brood in zijn handen
en sloeg zijn ogen op naar U,
God, zijn barmhartige Vader.
Hij bracht U dank, zegende het brood, brak het
en gaf het aan zijn leerlingen met de woorden:
"Neem en eet hiervan, gij allen,
want dit is mijn Lichaam,
mijn Leven, voor u gegeven."
Na de maaltijd nam Hij ook de beker.
Hij bracht U opnieuw dank, zegende de beker
en gaf hem aan zijn leerlingen met de woorden:
"Neem deze beker en drink er allen uit,
want dit is de beker van het nieuwe Verbond;
dit is mijn Bloed, mijn Leven dat ik voorgoed met u deel.
Blijf dit doen om Mij te gedenken."
Op zijn woord gedenken wij,
rond brood en beker, zijn leven en sterven,
maar ook dat Gij Hem hebt opgewekt
en eeuwig leven hebt geschonken.
En we bidden om zijn Geest:
dat Hij ons vaardig mag vinden
om de weg van Jezus te bereiden.
Dat Hij ons tot bekering brengt
en in ons de goedheid mag leggen
die was in Hem, Jezus Uw Zoon.
Dat we mensen van gemeenschap worden
met een warm hart voor allen
die ons tot hier hebben geleid,
die met ons meegaan in geloof, hoop en liefde,
in verbondenheid ook met hen die ons voorgingen
om voorgoed te leven in uw heerlijkheid.
We gedenken hen in de stilte van dit uur.
Dat wij mensen van gemeenschap worden,
die samen met zovele anderen
onze stem laten horen
en Jezus’ blijde boodschap van
barmhartigheid blijven verkondigen.
Op die wijze brengen wij hulde aan U, God,
door Jezus Christus, met Hem en in Hem,
tot in eeuwigheid. Amen.
Bezinning
DE ZWAKSTE
Waarom zou je voorkeur geven aan de meest zwakke?
Is dat niet tegen de natuurwet? De wet tot zelfbehoud?
Het voortbestaan van de soort wordt verzekerd,
doordat de sterkste telkens weer overwint.
Voorkeur geven aan de zwakke …
Is dat niet contraproductief?
Schaarse middelen zet je best daar in
waar ze het meest renderen!
Waarom zou je inzetten op de meest kwetsbaren?
Er zijn er die zeggen dat je er gelukkig van wordt,
dat je er voldoening in vindt,
dat het je vreugde geeft ...
Natuurlijk; het kleine, het zwakke vertedert…
alles van waarde is weerloos, zeggen we dan.
Ooit waren we allemaal, teer en zorgbehoevend.
ooit zullen we het weer worden.
Er zijn echter mensen die in hun existentiële vertrouwen
zo diep en veelvuldig gekwetst zijn dat ze
nog nauwelijks aansluiting vinden bij de samenleving.
Ze zijn moeilijk te helpen, ze wekken weerstand op, weerzin soms.
Waarom zou je inzetten op de meest kwetsbaren?
Waarom zou je een verbond aangaan
met wie niemand zich wil verbinden?
Waarom zou je je eigen persoon moedwillig riskeren?
Ik zie geen andere reden dan het geloof,
wars van elke rationaliteit. Het geloof;
in de diep verborgen capaciteiten,
het diep verborgen vermogen tot liefhebben … in iedere mens.
Ik vind geen betere verwoording dan de Bijbelse:
wil je winnen … geef dan,
wil je helen … breek dan,
wil je leven … heb dan lief.
Kris Buckinx, uit ‘Op het andere been’, uitgave Halewijn
Slotgebed (Luc)
God,
wat moeten wij doen
opdat uw leven en uw liefde
voelbaar worden
voor alle mensen in onze samenleving?
Wij willen gevolg geven
aan de oproep van Johannes:
tevreden zijn met wat we hebben,
respect tonen voor elke mens,
eerlijk omgaan met iedereen,
delen met wie tekort heeft,
ieder mens van harte het leven gunnen.
Spreek tot ons
uw Woord vol goed nieuws,
opdat we steeds meer geloven
dat verrijzenis
ook hier en nu gebeurt in ons bestaan.
Doop ons
met uw heilige Geest
opdat wij de kracht vinden
om te kiezen voor het leven
dat groter is dan onrecht,
groter dan lijden en dood.
In dat leven
is de verrezen Heer zelf
ook vandaag ‘groter’.
Amen.