Altijd weer is het iets magisch:
een bron zien,
de spuitende stralen van de fontein volgen.

Maar nu: in de stille stad
is de adem nog meer ingehouden.
Het klaterende water wenkt je al van ver.
Je moet eerst nog wat zoeken:
zo bescheiden en weerloos welt ze daar achter de hagen.
Het blijft beroeren:
dat wonder van stromend water.
Een stille bron die laaft en troost,
die heelt en veerkracht versterkt. 

In mijn hoofd hoor ik de woorden
van een passend lied.
Een song
van mijn trouwe, muzikale tochtgenoot Leonard.

O gather up the brokenness
Bring it to me now
The fragrance of those promises
You never dared to vow

The splinters that you carry
The cross you left behind
Come healing of the body
Come healing of the mind

J.P. Vermassen
09/11/2020