Inleiding  (Mia)

Het stukje uit het Matteüsevangelie dat we straks gaan beluisteren, is inhoudelijk heel sterk
EN heel belangrijk voor christelijke gemeenschappen vandààg en voor de Kerk in de nabije toekomst.
Haar overleven hangt er voor een groot stuk van af.

Laten we luisteren.

Lezing: Matteüs 9, 36 – 10,8  (NBV21)

Toen Hij de mensenmenigte zag, voelde Hij medelijden met hen, omdat ze uitgeput en hulpeloos waren, als schapen zonder herder. Hij zei tegen zijn leerlingen: ‘De oogst is groot, maar er zijn weinig arbeiders. Vraag dus de eigenaar van de oogst of Hij arbeiders wil sturen om de oogst binnen te halen.’

Daarop riep Hij zijn twaalf leerlingen bij zich en Hij gaf hun de macht om onreine geesten uit te drijven en iedere ziekte en elke kwaal te genezen.
Dit zijn de namen van de twaalf apostelen: als eerste Simon, die Petrus genoemd wordt, en zijn broer Andreas, Jakobus, de zoon van Zebedeüs, en zijn broer Johannes, Filippus en Bartolomeüs, Tomas en de tollenaar Matteüs, Jakobus, de zoon van Alfeüs, en Taddeüs, Simon Kananeüs en ten slotte Judas Iskariot, die Hem zou uitleveren.
Dit waren de twaalf die Jezus uitzond, en Hij gaf hun de volgende instructies: ‘Neem niet de weg naar de heidenen en ga geen Samaritaanse stad binnen. Ga liever op zoek naar de verloren schapen van het volk van Israël en verkondig hun dat het koninkrijk van de hemel nabij is. Genees zieken en wek doden op, reinig mensen die door een huidziekte onrein zijn, en drijf demonen uit. Om niet hebben jullie ontvangen, om niet moeten jullie geven!

Homilie  (Mia)

10 jaar geleden was ik o.a. werkzaam als pastor in het WZC van Kaprijke.
We hadden voor de wekelijkse Viering een beurtrol: de ene week de pastoor, de andere week ik.
Ik herinner me nog dat ik voor mijn eerste Viering daar in de zaal binnenkwam, in gewaad en met mijn stola voor lekenvoorgangers om, dat ik een bejaarde vrouw hoorde fluisteren: “Het is een vrouwmens!”
Ik legde hen uit dat ik om de twee weken de Viering zou voorgaan en dat het bisdom mij gevraagd had om bij hen pastor of pastoraal werkster te zijn.
Om met en voor hen te “herderen”, proberen teken te zijn van Gods liefde ...
“Ik heb dit gewaad aangetrokken omdat het niet om mij gaat." Het gaat erom wat God zegt doorheen alles wat hier het komende uurtje gaat gebeuren.
Het was duidelijk de eerste keer dat zij een vrouwelijke pastor aan het werk zagen. Nu is dat intussen gemeengoed geworden. En dat is goed zo!

Ik moest aan dit gebeuren terugdenken toen ik de eerste lezing van dit weekend las (die altijd een link bevat met het evangelie van datzelfde weekend):
“Gij zult mijn priesterlijk koninkrijk en mijn heilig volk zijn”, zegt God tot de Israëlieten.
Israël krijgt hier de opdracht om, net als een priester, Gods aanwezigheid onder de volkeren tot uitdrukking te brengen.
Israël, met zijn twaalf stammen, door Jezus gesymboliseerd in de roeping van de 12 apostelen, moet wegwijzer zijn.
Het moet van zichzelf weg wijzen en de weg wijzen naar God.
De 12 apostelen die Jezus zendt, verwijzen dus naar de 12 stammen van Israël, Gods priesterlijk volk.
Daarom zal ook het 2^de Vaticaans concilie spreken over het ”algemeen priesterschap” van de gelovigen.
En dat zijn wij allen. Wij allen zijn gezonden om ons onder de mensen te begeven en teken te zijn van Gods Koninkrijk.

Om zieken te genezen, mensen te genezen van onreine geesten, om voor allen teken te zijn van Gods liefde.
Want, lezen we in het evangelie: “bij het zien van de menigte mensen werd Jezus door medelijden bewogen, omdat ze afgetobd neerlagen als schapen zonder herder en Hij sprak tot zijn leerlingen: “De oogst is groot, maar arbeiders zijn er te weinig. Vraagt daarom de Heer van de oogst arbeiders te sturen om te oogsten.”
Dit wordt meer en meer realiteit in onze christelijke gemeenschappen in West-Europa. Er zijn arbeiders, zeker in de zin van gewijde priesters, te weinig!
In ons bisdom Gent alleen al zijn er 2 grote nieuwe parochies die geen pastoor meer hebben, maar waar een leek als pastoraal coördinator is aangesteld.
Meer en meer zullen, vanuit het algemeen priesterschap van de gelovigen, gevormde leken nodig zijn die “als een priester” Gods aanwezigheid onder de mensen tot uitdrukking zullen moeten brengen. Daarom vieren we ook in Effata reeds om de 2 weken zonder gewijde priester.
Daar het aantal gewijde priesters steeds verder afneemt, en het gaat heel snel, zullen we die weg steeds meer moeten gaan.
In een aantal gemeenschappen in Vlaanderen, worden reeds alle Vieringen voorgegaan zonder gewijde priester. Hier en daar krijgen leken ook al een doopmandaat.
In veel parochies gaan leken kerkelijke uitvaarten voor.
In veel ziekenhuizen en rusthuizen geven leken aan mensen de ziekenzegen want gewijde aalmoezeniers worden er steeds meer vervangen door pastoraal werk(st)ers of pastores, mannen en vrouwen.
Gelukkig heeft het 2^de Vaticaans concilie door de tekst over het algemeen priesterschap van de gelovigen, hiervoor al de aanzet gegeven. We zijn het aan onze christelijke gemeenschappen verplicht om deze weg verder te gaan!
Het gaat om het overleven, om de toekomst van de Kerk.

Indien sommige mensen daar nog na de Viering verder over willen praten … ik blijf nog een hele tijd aanwezig in het Onthaal.

Vredeswens  (Mia)

Vrede is een heel belangrijke geluksfactor:
vrede of harmonie met en in jezelf,
of jezelf aanvaarden zoals je bent;
vrede of harmonie tussen mensen onderling;
vrede of harmonie van mens en natuur,
vrede met het diepe mysterie, diegene die IN ons leeft
EN ons overstijgt.
Moge die vrede MET ons zijn.

Geven we die vrede door aan elkaar.

Bezinning  (Mia)

Boven op de berg Sinaï zei God tot Mozes:
“Ik ben een liefdevolle God, Ik geef om jullie en Ik kom mijn beloften na.
Hou mijn woorden niet voor jezelf, maar geef ze verder door.”

Jezus zond twaalf eenvoudige mensen uit.
Hij vroeg hen overal het goede nieuws te vertellen.
Hij zei hen wat ze moesten doen:
“Maak zieke mensen beter en maak dode mensen weer levend.
Maak mensen met een huidziekte beter en jaag kwade geesten weg.”

Misschien zou Hij vandaag tot ons zeggen:
“Breng mijn evangelie in woord en daad bij anderen.
Geef mensen levenskracht.
Bevrijd hen van angst en wanhoop.
Haal hen weg uit depressie en verslaving.
Sloop de muren van racisme en vreemdelingenhaat.
Doorbreek eenzaamheid en isolement.
Waardeer mensen om wie ze zijn.
Bemoedig en steun hen.
Wees hen nabij met liefdevolle zorg.
Schenk hen hoop voor de toekomst.
Bied hun vriendschap aan en hechte verbondenheid.
Neem hen op in een solidaire gemeenschap.
Wees een herder naar Mijn hart."

Slotgebed  (Mia)

Jij Ene,
Jij roept ons op als Jouw priesterlijk volk,
met en voor elkaar te herderen,
te arbeiden in Jouw oogst en Je zendt ons daartoe op weg.
Dat wij telkens opnieuw luisteren naar Jouw woord,
ons laten raken door Jouw Geest
en oog hebben voor de tekenen van de tijd,
opdat wij ZIEN waar Jij ons nodig hebt,
en wij wegen van liefde gaan, ten bate van Jouw mensen.
Amen.