Verwelkoming en inleiding

Een goede avond en welkom aan jullie allen.
We zijn vandaag de derde zondag van de advent. Deze zondag noemen we van oudsher ‘Gaudete’, dit betekent: Verheug U! We mogen dus blij zijn. Zoals je ziet is de derde kaars niet rood zoals de andere, maar roze om onze vreugde uit te drukken.

Vandaag is er licht, veel licht! Want de derde kaars wordt aangestoken: Gods redding is nabij. In alle verwarring, in de doolhof van het leven, in deze duistere tijden krijgen we extra licht, een licht dat ons de weg wijst en oproept om de moed niet te laten zakken!

We willen ons verbinden met het Licht dat Gods droom aankondigt: Verbind je met Gods droom.

Mag ik één van de jongeren uitnodigen om de derde kaars op de adventskrans aan te steken.

Intussen:  ♫ 95  In onze donkere nacht  (3x)

In onze donk're nacht
ontsteek dan een lichtend vuur dat nooit meer dooft,
vuur dat nooit meer dooft

 Mag ik nu de andere jongeren uitnodigen om ook de paaskaars en de andere kaarsen aan te steken.

DAARNA STEEKT IEMAND DE LICHTEN AAN IN DE PAREL.

Openingsgebed  (Welzijnszorg)

God van licht en liefde,
in het doolhof van het leven
wil Jij een licht zijn.
Dankjewel
om ons vandaag moed te geven
en ons te herinneren
aan jouw droom voor deze wereld.
Help ons om geduldig te zijn,
open ons hart voor jouw liefde
en open onze ogen
opdat we de nood aan verbinding zien.
Maak ons zo tot wegwijzers
die bouwen aan jouw droom.
Wees als een licht bij ons vandaag, morgen en altijd.
Nu we samenzijn in Uw Naam:
Vader, Zoon en heilige Geest. Amen.

Inleiding:  (Anja)

Voor de vieringen van de advent gekozen om te lezen uit Jesaja, het oude testament. Soms wat moeilijke teksten, maar vorige week van Jackie gehoord dat we die kunnen beluisteren als poëzie, als een groot & lang gedicht.
Jesaja probeert met beelden uit te drukken wat er leeft in zijn hart. Dat krijgt zijn vorm in poëzie, maar vaak ook in schilderijen, prenten en kleuren.

We hebben hier twee specialisten in de Parel als het over kleuren en prenten gaan: Eva & Anna.
Enkele weken geleden zeiden ze tijdens de vredeswens: We willen graag een map om onze tekeningen in te doen, we willen een Jongerentekenbijbel.
Map gekocht en samen versierd. Daarin kunnen de tekeningen die Fons op ’t einde toont en de beelden en kleuren die de kinderen tijdens de viering maken.
Op ’t einde van de viering zal de map steeds op de tafel buiten in te kijken zijn. Dan kan je samen met de kinderen kijken in de map.

Eens kijken wat ze hebben gemaakt: voorkant. Achterkant: kruis, ‘kogels’ maar dat blijkt confetti te zijn.
En zo hebben de kinderen meteen het belangrijkste van de derde zondag van de advent verteld: Gaudete – Verheug u – wees blij – er is confetti!
Als je goed kijkt, kan je hier en daar al sprankeltjes/confettietjes van Gods droom voor onze wereld zien.
Ook wij worden uitgenodigd om sprankeltjes/confettietjes te zijn voor de mensen rondom ons. Gaudete!

Laten we luisteren naar Jesaja.

Lezing: Jesaja 35, 1–6a.10  (NBV21)

De woestijn zal zich verheugen,
de dorre vlakte vrolijk zijn,
de wildernis zal jubelen en bloeien,
welig bloeien als een lelie,
jubelen en juichen van vreugde.
De woestijn tooit zich met de luister van de Libanon,
met de schoonheid van de Karmel en de Saron.
Allen aanschouwen de luister van de HEER,
de schoonheid van onze God.
Geef kracht aan trillende handen,
maak knikkende knieën sterk.
Zeg tegen het moedeloze volk:
‘Wees sterk en vrees niet,
want jullie God komt met zijn wraak.
Gods vergelding zal komen,
Hijzelf zal jullie bevrijden.’
Dan worden blinden de ogen geopend,
de oren van doven worden ontsloten.
[6] Verlamden zullen springen als herten,
de mond van stommen zal jubelen.
 Wie door de HEER bevrijd zijn, keren terug.
Jubelend komen zij naar Sion,
gekroond met eeuwige vreugde.
Blijdschap en vreugde komen hun tegemoet,
gejammer en verdriet vluchten weg.

Homilie:  (Anja)

Theekransje met Bernadette, Els & Diëgo: elk heeft een prent gekozen die te maken heeft met de lezing, nu ja volgens mij.
Een weekje naar gekeken en over gemijmerd. Ik ga er wat vragen rond stellen. Niet zoals op school met goede & foute antwoorden of waarop je altijd met ‘Jezus’ moet antwoorden of moet zeggen: ‘luisteren naar mijn ouders’. Maar vragen die proberen op te roepen wat de prent met jou doet.

Diezelfde vragen vind je ook aan de binnenkant de Jongerentekenbijbel. Als je vandaag of een andere week met de kinderen hun tekeningen bekijkt, kan je die vragen misschien ook stellen en ze zelf ook proberen te beantwoorden.

• rationeel vlak: Ik vraag me af wat je het belangrijkste in deze tekening vond
• emotioneel vlak: Ik vraag me af wat jij het mooiste aan deze tekening vond
• exegetisch vlak: Ik vraag me af of we iets in het tekening kunnen weglaten en dat het tekening toch hetzelfde blijft
• persoonlijke vraag: Ik vraag me af of je je ergens in het tekening herkent

Rode draad: vreugde, bevrijding, verwachten
Gaudete: Confetti; sprankeltjes van vreugde die we mogen ontvangen → na de viering onze confettietjes van de week met elkaar delen

Bevrijding: ons niet laten meeslepen door wat niet goed gaat, er niet blijven in hangen, maar vooruitgaan met het goede dat we zien en mogen doen →  na de viering elkaar helpen om het goede te zien en te benoemen

Verwachten: onze hoop naar elkaar uitspreken dat morgen beter wordt dan vandaag als we er samen aan werken.

Zo zijn we verbonden met Gods droom voor onze wereld.

Offerandelied:  ♫  60  De steppe zal bloeien

Tafelgebed

We steken hier elke week de paaskaars aan en vieren rond deze tafel dat er diep in elke mens het verlangen schuilt naar verbondenheid.
Verbondenheid met iedereen hier aanwezig. Verbondenheid met allen die ons lief zijn; met mensen veraf en met hen die het op een of andere manier moeilijk hebben.
Verbonden met hen die ons voorgingen: omdat zij in ons het licht brandend hielden, het geloof, het vertrouwen en het geloof dat we samen iets kunnen betekenen in en voor deze wereld. En wereldwijd verbonden met allen die het niet opgeven, die vanuit het geloof in het beste van de mens blijven werken aan veranderingen ten goede voor mens en planeet.
En in de gebaren van breken en delen, - ons voorgedaan door Jezus van Nazareth - verbinden we ons ook met dat wat ons overstijgt en diep in ons leeft als kracht die ons telkens weer oproept om waakzaam te blijven, om onrecht te blijven zien en op te komen voor hen die niets hebben.Om liefde en gerechtigheid te leren in het dagelijks delen van ons leven, zoals Jezus het deed.

Tafelgebed van de Advent

Vredeswens

Jesaja, een profeet van lang geleden,
werd ook geconfronteerd met geweld,
misdaad en oorlog.
Toch voorspelde hij een vrede voor alle volkeren:
de woestijn zal zich verheugen,
de wildernis zal jubelen en bloeien;
dan worden blinden de ogen geopend,
de oren van doven worden ontsloten.
Verlamden zullen springen als herten,
en de mond van stommen zal jubelen.

Die vrede van de Heer zij altijd met ons.
En wensen wij die vrede ook aan elkaar toe …

Broodbreking

Wat al eeuwen is gedaan
en wat we hier vandaag opnieuw doen:
samen breken, samen delen,
intens beleven wie we zijn:
hecht verbonden met elkaar,
en met Hem die we God noemen.

Het brood staat voor ons klaar.
Als wij eten van dit brood
het breken, en delen met elkander …

♫ 17   Dan zal er vreugde zijn op aarde …

Brood breken is een profetisch gebaar van Gods aanwezigheid onder ons.

Als brood gebroken wordt, zei Jezus,
dan wordt liefde uitgedeeld,
dan worden mensen gered en bewaard.

Deel dan dit brood met elkaar;
volg na wat je in handen neemt
en tracht voor alle mensen zo goed als God te zijn.

Het brood staat voor ons klaar … kom maar aan tafel

Bezinning

Etty Hillesum is een joodse jonge vrouw die leeft tijdens de tweede wereldoorlog. In 1943 wordt ze uiteindelijk gedeporteerd naar Auschwitz waar ze sterft.
Tijdens die oorlogsjaren houdt ze een dagboek bij waardoor we een bijzondere inkijk krijgen in haar diepste binnenkant. Ze spreekt op een hele vrije en vertrouwde manier over God die ze meer en meer mag vinden in zichzelf en in de verbijsterde wereld om zich heen. We luisteren naar een fragment.

“De jasmijn achter mijn huis is nu helemaal verwoest door de regens en stormen der laatste dagen, haar witte bloesems drijven verstrooid in de modderige zwarte plassen op het lage dak der garage. Maar ergens in mij bloeit die jasmijn ongestoord verder, net zo uitbundig en teder, als ze altijd gebloeid heeft. En ze verspreidt haar geuren rond de woning, waar jij huist, mijn God. Je ziet, ik zorg goed voor je. Ik breng je niet alleen mijn tranen en bange vermoedens, ik breng je op deze stormachtige, grauwe Zondagochtend zelfs geurende jasmijn. En ik zal je alle bloemen brengen, die ik op mijn wegen tegenkom, mijn God, en werkelijk, dat zijn er heel vele. Je zult het heus zo goed mogelijk bij me hebben. En om nu maar eens een willekeurig voorbeeld te noemen: wanneer ik opgesloten zou zitten in een enge cel en er zou een wolk langs het kleine tralievenster drijven, dan zou ik je die wolk komen brengen, mijn God, als ik daarvoor tenminste nog de kracht zou hebben. Ik kan van te voren nergens voor instaan, maar de bedoelingen zijn prima, dat merk je wel.

En nu ga ik me begeven aan deze dag. Ik kom onder veel mensen vandaag en de kwade geruchten en dreigingen zullen mij weer bestormen als evenzovele vijandelijke soldaten een onneembare vesting.”