Lied:  ♫  31  Dat het licht

Dat het licht in ons mag blijven branden, 't laaiend vuur het dove niet.
God draagt ieder mensenkind op handen, looft zijn Naam met een vreugdelied.

Anja leidt in
Een vlammetje is soms broos, soms gevaarlijk.
Als je het niet goed beschermt, dooft het licht.
Als je het onbewaakt achterlaat, kan het brand maken en pijn doen.
Maar een lichtpuntje kan je ook delen.
Eén vlammetje is genoeg voor heel veel licht.
Als het donker is rondom ons, brengt één kaars klaarheid.
De nabijheid van één goede vriend kan ons moed geven en kracht.
Maar Jezus wil méér zijn: Hij is bij ons gekomen
om de vriend te zijn van àlle mensen,
om een licht te zijn voor alle mensen over heel de wereld.
Volgen wij zijn voorbeeld?

Grootouder
God, die Licht wil zijn voor ouderen, ga met ons de weg door de herfst en de winter van het leven.
Geef ons ogen die het mooie en het goede zien in zovele lieve mensen, maar ook de vraag van de zieke, de zorg voor al wie eenzaam is of te veel alleen.

Jonge ouder
God, die Vader en Moeder wil zijn voor alle ouders,
breng jouw Licht bij elke levensvraag die geen antwoord krijgt,
bij elke vrees voor morgen en later,
bij elke dreiging die de liefde tussen mensen doet wankelen.

Tiener
Ik zoek een vriend, God, iemand die de toffe dagen deelt, maar ook de buien trotseert.
Iemand om mee te lachen, iemand die begrijpt.
Ik zoek een Altijd Luisteraar, God, iemand die met mij gaat de zeven dagen van elke week.
Ga je mee?

Kind
Weet je wat ik fijn vind, Goede God? Mensen die lachen.
Oma en Opa zijn altijd blij als wij op bezoek komen.
En als ik flink ben, zijn mama en papa gelukkig!
Dankjewel voor alle mensen die goed voor mij zorgen
en wil Jij goed voor hen zorgen?

Mia
God, wil Jij het Licht zijn dat ons voorgaat.
Zegen deze brandende kaarsen ( + ),
tekenen van het licht dat brandt in ons hart.
Geef ons de kracht om voor alle mensen zo goed als Jij te zijn,
niet enkel vandaag, maar morgen en altijd. Amen.

Lied:  ♫  192  Een lichtpunt

Laat ons God een lichtpunt wezen voor alle mensen groot en klein,
laat ons alleman genezen van duisternis en pijn.

Lezing + Homilie: Anja vertelt het verhaal van Jezus’ opdracht in de tempel
Kinderen mogen rond haar komen zitten. Homilie zit in het verhaal verweven.

Waarom staat mijn koffer hier? Ik zal het jullie vertellen.

Ik ben Simeon, oude man, loop met kruk, gaat zitten op de koffer.
Ik woon hier op de heuvel tegenover de tempel. Ik breng veel tijd door in de tempel, maar zit nog liever thuis te kijken naar wat er gebeurt voor het tempelplein.
Ik ben al oud en heb heel veel mensen zien komen en gaan, vele generaties zijn gepasseerd.
Ik heb een speciale band met God, alsof God in mijn woont en ik in hem. Ik voel wat hij voelt. Ik draag, samen met God, de vele generaties van mensen - iedereen die de voorbije eeuwen naar de tempel is gekomen – in mijn hart.

God heeft me duidelijk gemaakt dat dat mijn opdracht is. Mijn opdracht is om te kijken, mensen in mijn hart welkom te heten en te wachten. God heeft me beloofd dat er op een dag een heel speciaal kind komt, een kind dat zoveel licht uitstraalt dat het de hele wereld zal verlichten en elk hart zal raken. Als ik dat kind heb gezien, is mijn opdracht hier op de aarde vervult.

Ik heb al veel mensen zien komen en gaan. Kinderen die door hun ouders naar de tempel worden gebracht iedere keer als ze een belangrijke nieuwe stap in hun leven zetten: als ze pas geboren zijn, als ze 7 jaar zijn, als ze 12 zijn, als ze trouwen en zelfstandig gaan wonen. Net zoals ik in Effata.
En iedere keer heet ik hen welkom en ben ik blij dat ze hun plaats innemen in de lange traditie van mensen. Van veel mensen ken ik hun ouders, grootouders, overgrootouders en van sommigen zelfs hun over-overgrootouders. Ik heb veel mensen verwelkomd en draag veel mensen in mijn hart.

Wat me opvalt, is dat de kinderen en hun ouders altijd een fonkel in hun ogen hebben. De kinderen – welke leeftijd ze ook hebben – brengen een sprankeltje licht waardoor de ouders, grootouders en alle mensen die er zijn er beginnen van te stralen. Elk kind is een cadeau voor de gemeenschap. Ik geniet daarvan.

Maar deze ochtend gebeurde er iets speciaals. Ik had onrustig geslapen, alsof ik voelde dat er iets bijzonders zou gebeuren vandaag. Ik was vroeg opgestaan om naar de tempel te gaan. Daar zag ik Hannah, een oude vrouw die woont in de tempel. Ook zij had onrustig geslapen en we vroegen ons af wat dat te betekenen had.

En toen kam er een jong koppel de tempel binnen. Ik herkende Maria & Jozef. Jozef ken ik omdat ik zijn vader nog heb gekend, zijn grootvader en zelfs zijn overgrootvader. Maria & Jozef hadden Jezus bij. Jezus, zoon van Jozef, zoon van David, zoon van Jesse, zoon van Juda, zoon van Jacob, zoon van Abram, zoon van Adam.

Ik zag het jong koppel binnenkomen met de kleine Jezus en op slag wist ik: dit is het kind waarop ik heel mijn leven heb gewacht. Van dit kind gaat zo een licht en zo een kracht uit, dat het mijn hele hart vervult. Ik nam het kind teder in mijn armen en dankte God voor zijn aanwezigheid en zegende het. Ik vertelde aan Maria dat haar kind heel speciaal was. Ze zou er veel vreugde aan beleven, maar ook veel verdriet. Het kind zal geen gemakkelijk leven hebben, maar wel een leven heel dicht bij God. Hij zal een licht voor vele mensen zijn en vrede komen brengen in de harten van velen.
Ook Hannah nam de kleine Jezus even in haar handen en ik zag dat ze iets fluisterde in het oor van Jezus en tranen in haar ogen had van ontroering.

Toen Maria, Jozef en Jezus de tempel verlieten, keken Hannah en ik elkaar aan en zeiden: Waarlijk, dit is de heiland waarop wij al eeuwen hebben gewacht.

En dat zorgt ervoor dat ik nu met mijn koffer klaar sta. Mijn opdracht is volbracht.

Ik wil alle generaties die ik heb gezien bedanken om een sprankeltje licht te brengen in de wereld. Ik wil de oudsten – de Effata Wijzen – bedanken voor hun wijsheid en groot engagement en tegelijk ruimte te geven aan nieuwe initiatieven van jongere generaties. Ik wil de vijftigers – de Tapasgroep – bedanken voor de muziek, de wandelingen, het lekker eten, de zorg voor hun ouders & kinderen en de zoektocht naar andere manieren om samen te vieren. Ik wil de dertigers & veertigers bedanken voor hun zorg voor de planeet en de qualitytime die ze vrij maken voor hun kinderen & Effata, jullie doen mooie dingen in de weinig vrije tijd die je hebt. Ik wil de twintigers bedanken die de wereld aan het veranderen zijn. We zien ze hier niet zo vaak omdat ze het te druk hebben met het opkomen voor de planeet in Natuurpunt of Toogoodtogo, omdat ze opkomen voor rechten van kinderen en volwassenen met een beperking, omdat ze muziek studeren en maken om mensen vrolijkheid te brengen, omdat ze onderzoek doen of omdat ze pas een huis hebben gekocht en op hun beurt proberen een warme nest voor de volgende generatie te worden. Ik wil de catechesejongeren en de jongeren van de jongerenwerking bedanken omdat ze zo goed zorg dragen voor elkaar en altijd bereid zijn iets te doen in de vieringen, omdat ze zo betrokken zijn om mensen die het moeilijk hebben en bingo-avonden en vintagemarkten organiseren. Omdat ze pannenkoeken voor ons bakken. Ik wil de kinderen bedanken die door te tekenen en te kleuren hun eenvoudige en spontane wijsheid met ons delen.
Ik wil elk van deze generaties bedanken voor het licht dat jullie in de gemeenschap en de wereld brengen. Het is mooi en ik heb ervan genoten.

Maar mijn opdracht om nieuwe generaties te verwelkomen is volbracht. Vandaag heb ik het licht in Jezus gezien en ik weet dat jullie in goede handen zijn. Ik bid nog een laatste keer (met gesloten ogen):

Laat nu, Heer, volgens uw woord uw dienaar in vrede heengaan.
Mijn ogen hebben uw heil aanschouwd dat Gij hebt bereid voor de volken:
het licht dat voor alle heidenen straalt, de glorie van Israël uw volk.
Zoals het was in het begin en nu en altijd en in de eeuwen der eeuwen. Amen.

Lied:  ♫  197  Pazzo per amore

Tafelgebed:  ♫  110  Die naar menselijke gewoonte

Onze Vader + Vredeswens

Slotgebed  (Mia)

God, telkens weer opnieuw roept Jij ons op om door onze manier van zijn en onze manier van omgaan, een licht te zijn voor anderen.
Wij bidden Je: beziel ons met Jouw Geest dat we ons blijven voeden aan het grote Licht dat Jezus is. Amen.

Kinderzegen  (Mia)

Vooraleer we nu het zegengebed zingen,
wil ik graag alle kinderen die hier aanwezig zijn,
uitnodigen om naar voor te komen en hier naast Maria bij mij te komen staan.
We willen ze vandaag eens speciaal zegenen.
Willen alle grote mensen met mij meedoen?

Met uitgestrekte handen bidt Mia samen met iedereen:

God,
Jozef en Maria hebben hun kind, na de geboorte, naar de tempel gebracht
om Jouw zegen te vragen en het aan Jou toe te vertrouwen.
Vandaag volgen wij hun voorbeeld.
Wij komen tot Jou en bidden:
Zegen en behoed deze kinderen.
Schenk hen gezondheid, blijheid en levenskracht.
Blijf ook ons nabij, en help ons om het beste van onszelf te geven,
opdat zij in onze liefde en zorg, Jouw liefde mogen leren kennen. Amen.

Mia en Anja geven de kinderen een kruisje: “God zegene en beware je”.

Mia nodigt de kinderen uit om hun ouders en grootouders ook een kruisje te geven.
De ouders en grootouders worden dan uitgenodigd om diegenen die NAAST hen zitten, eveneens een kruisje te geven.

Zegenlied:  ♫  102  De Heer zegene u

De Heer zegene u. De Heer zegene u. De Heer zegene u en Hij behoede u.
De Heer doe zijn aangezicht over u lichten en zij u genadig. Amen.

De Heer zegene u. De Heer zegene u. De Heer zegene u en Hij behoede u.
De Heer verheffe zijn aangezicht over uw leven en geve u vrede. Amen.