Lied:  ♫  Herschep ons hart

Inleiding bij het thema van de vasten: 'Samen het leven dienen'

Deze vasten schakelen we ons bij de actie van Broederlijk Delen “samen tegen de stroom in”.
Vorige week werkten we rond het thema “samen tijd nemen voor verandering” en werden we uitgenodigd om iemand die je al niet meer zag de hand te reiken en de draad terug op te nemen … Is dat gelukt?

Vandaag is het thema “samen het leven dienen”. We willen samenwerken aan een wereld waarin ieder mens meetelt, een wereld zoals God hem droomt.
Een rechtvaardige en duurzame wereld zonder ongelijkheid waar geen mens honger lijdt, verdrukt wordt of op de vlucht moet.

Broederlijk deelt wijst er ons nog eens dat het niet onmogelijk is: als 25% van de mensen ervoor kiest om te delen en te herverdelen, dan is dat genoeg om het 100% anders te doen.

Samen voor rechtvaardigheid werkt aanstekelijk!

Inleiding  (Frans)

We lezen uit het twaalfde hoofdstuk van het evangelie van Johannes. Hij schreef zijn evangelie rond het einde van de eerste eeuw van onze jaartelling Hij heeft al weet van de verrijzenis. Hij weet, heeft ervaren dat Jezus ons verder helpt.

Het paasfeest is op handen. In de lezing van vandaag heeft Jezus het over zijn nakende dood. Maar geeft hij ook boodschappen mee om ons te helpen voorbij lijden en dood te kijken, en ons te focussen op het Leven.

Luisteren we naar wat Johannes schrijft.

Overweging  (Frans)

Jezus voelt dat de confrontatie met de religieuze machthebbers op handen is. Hij wil zijn leerlingen voorbereiden. Hij laat zich kennen als iemand die schrik heeft voor wat gaat komen, maar die tegelijk ook kijkt naar Gods bedoeling.

We krijgen kapstokken om ons te helpen om te gaan met wat gaat komen:

• Als een graankorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft het één graankorrel, maar wanneer hij sterft draagt hij veel vrucht.

Jezus gaf zijn eigen veiligheid, zijn eigen leven op vanuit zijn verbondenheid en zijn liefde voor de Vader. Zo toonde hij wat onvoorwaardelijke liefde kan betekenen. Niet de wij dat moeten zoeken, ook Hij deed dat niet.

Maar opkomen voor wat belangrijk is, wat er echt te doet om de wereld goed te maken, kan je in problemen brengen met machthebbers die meer bedacht zijn op geld en macht dan op het welzijn van de mensen.

Dan trouw blijven aan je idealen, kan gevaarlijk zijn. En toch deed hij dat, kome wat komt. Door zijn voorbeeld blijft de hoop levend.
Ook de dood is niet het einde, want – weten we nu - Hij is verrezen en blijft nog steeds mensen inspireren om op te werken aan Gods droom.

• Wie zijn leven lief heeft verliest het, maar wie in deze wereld zijn leven haat, behoudt het voor het eeuwig leven.

Ik had het wat moeilijk met dat “haten”. Andere vertalingen hebben het over “wie zijn leven verliest om mijnentwil”.

Ik hoor als boodschap vandaag: hou je niet krampachtig vast aan wat je hebt, aan je bezit, je positie, je woning, enz. Als dat je doel is, kan je alles verliezen. Egotripperij en Jezus volgen gaan niet samen. Jezus volgen is omgaan met de dagelijkse realiteit zonder anderen te vertrappen of te doen lijden. Maar liefhebben, ook diegenen met wie je het moeilijk hebt, en liefde in concrete daden omzetten. Dan hou je vast aan Gods droom die eeuwigheidswaarde heeft.

• Wie mij dient moet mij volgen: waar ik ben zal ook mijn dienaar zijn, en wie mij dient zal door de Vader geëerd worden.

Je dienstbaar opstellen, is de ander (met en zonder hoofdletter) op de eerste plaats stellen. Maakt dat je zoekt hoe je het voor anderen goed kan maken.

Alles samen een oproep om consequent, vasthoudend te zijn in de beleving van ons geloof. Om kracht te putten uit onze relatie met God, met Jezus.

In de praktijk is dat dikwijls niet zo eenvoudig, kan dat nogal wat te weeg brengen, maken we ons zorgen, zeker in crisismomenten. We geven niet graag af.

Ook Jezus was bij momenten bang, schrok terug voor wat hem te wachten stond. Ook wij zijn allemaal wel eens bang. Soms willen we de moeilijkheden dan uit de weg gaan of ons terug te trekken.

Vanuit zijn verbondenheid met de Vader kon Jezus kijken naar het groter geheel, naar de meerwaarde op langere termijn. Dat maakte dat hij door kon gaan, kome wat komt. …

Kunnen wij ons ook zo door God, door de Vader laten inspireren?

Het viel mij op dat over Jezus kruisiging gesproken wordt als over verheffing. Niet iets wat terneer drukt, wat je nochtans zou verwachten. Maar wel iets om naar op te kijken. Jezus die de kracht van de Liefde toont, die aantoont dat het lichamelijk sterven niet het einde betekent. Want er is ook de verrijzenis.

We herkennen dat ook in ons eigen leven. We kennen tegenslagen, ontgoochelingen, soms lijkt alles voor niks geweest te zijn. En toch, als we de hoop terug toelaten, als we ons laten vullen door Gods liefdeskracht, kunnen we terug een nieuwe start maken. Kan er uit iets dat op zichzelf negatief is, toch nog iets moois groeien. Ook dat is een vorm van verrijzen.

Verbondenheid met God, met Jezus en met de mensen om ons heen, maakt het makkelijker om moeilijke momenten door te komen. We hebben allemaal steun nodig. We kunnen allemaal steun geven. Soms vraagt het moed om te zeggen “ik heb je nodig”. Soms vraagt het moed om te zeggen “ik ga met je mee”. Maar samen kunnen we het leven dienen.

Voor we de tafel dekken om te breken en te delen, willen we nu eerst even stil maken, tijd nemen voor een verzoeningsmoment.

Korte inleiding ...

Stilte ...

Bidden wij samen:

God, wij willen u danken
voor uw onuitputtelijke Liefde,
voor uw belofte: Ik-zal-er-zijn,
voor de wondere manier waarop je ons nabij bent,
ons zoekt, bijstaat en in beweging brengt,
voor uw barmhartigheid en mededogen
wanneer we de bal mis slaan,
voor uw reikende, helpende hand
vooral op momenten dat we zwak zijn,
voor de nieuwe kansen die je ons geeft,
telkens weer,
voor de Hoop die je in ons levend houdt.

Goede God,
help ons om uw Weg te gaan,
elk afzonderlijk én samen.
Zend ons uw Geest,
inspireer ons tot wat goed en leven gevend is.
Geef ons mensen die, zoals Jezus, met ons op weg gaan.
Geef ons de kracht om zelf met anderen op weg te gaan.
Amen.

Bezinning

Als een graankorrel …

De weg van de graankorrel is er een van vergaan,
van uitgezaaid worden en afsterven.

Het is wonderlijk
dat hij openbarst
met een onstuitbare groeikracht.
De graankorrel vertelt van leven,
van nieuwe toekomst,
maar ook van sterven en geven.
Jezus gebruikt dit beeld voor het leven
van Hemzelf en van alle mensen.

De waarde van ons mensenleven wordt groter
naarmate er meer is gegeven.
Geven om te leven:
dat is de Boodschap van Jezus.
Leven met open handen,
leven met een toegewijd hart:
dat geeft zin en ook toekomst.

Gesloten handen, gebalde vuisten:
zij bedreigen alle leven.
Maar jezelf durven verliezen
als een graankorrel
verwijst naar leven volop en voorgoed.

Het is een wijze levensles.
Als wij daartoe in de voetstappen van Jezus gaan,
dan zitten we zeker op het goede spoor.

De weg van alle zaad
is de weg van toekomst
voor mens en wereld.

Wim Holterman osfs

(Uit Kerk & Leven, nr 11 2024 dd 13/3/24)