Vormselviering: Anna + Elias (11/05/2024)
Verwelkoming
Elias: Welkom allemaal in onze vormselviering. We vinden het leuk dat jullie gekomen zijn om dit met ons te vieren.
Anna: We kijken er naar uit om straks door André gevormd te worden. Bedankt om te komen en geniet van de viering.
Inleiding: Er is geen uitgeschreven tekst beschikbaar.
Lezing: Johannes 20, 19-23 (NBV21)
Op de avond van die eerste dag van de week waren de leerlingen bij elkaar; uit angst voor de Joden hadden ze de deuren op slot gedaan. Jezus kwam in hun midden staan en zei: ‘Vrede zij met jullie!’ Na deze woorden toonde Hij hun zijn handen en zijn zij. De leerlingen waren blij omdat ze de Heer zagen. Nog eens zei Jezus: ‘Vrede zij met jullie! Zoals de Vader Mij heeft uitgezonden, zo zend Ik jullie uit.’ Na deze woorden blies Hij over hen heen en zei: ‘Ontvang de heilige Geest. Als jullie iemands zonden vergeven, dan zijn ze vergeven; vergeven jullie ze niet, dan zijn ze niet vergeven.’
Homilie: Er is geen uitgeschreven tekst beschikbaar.
Geloofsbelijdenis
Wij geloven in God die Schepper is.
Hij heeft die schepping toevertrouwd aan mensen
en laat hen nooit in de steek.
Wij geloven in Jezus Christus.
Als geen ander is Hij Beeld van God.
Wij geloven in Hem als Iemand
die zijn leven deelde met de minsten
tot Hij niet meer kon.
Zelfs zijn dood was uit trouw aan hen.
Zo is Hij levend gebleven onder ons
tot op deze dag.
Wij geloven in Gods Geest,
die ons met warmte bezielt
en aanzet tot evangelisch handelen.
Deze Geest leeft in de gemeenschap van Jezus,
in onze eigen Kerkgemeenschap hier op aarde.
Wij geloven in onze opdracht,
om in Jezus’ naam deze aarde
in alle opzichten leefbaarder te maken.
Met Jezus voor ogen durven wij geloven
dat het leven geen einde kent
en voortgaat, van geslacht tot geslacht.
Dat wij allen eens thuis zullen komen
bij Hem, onze God en Vader,
want onze namen staan geschreven in de palm van zijn hand. Amen.
Zalving: pr André Quintelier
Bezinning
Ga je weg, nu mag je kiezen hoe je je leven verder leven wilt.
Je wordt al even uit het warme nest getild.
Je zal soms al op eigen wieken mogen drijven.
Je vliegt nog niet zo hoog in het begin,
Want het is moeilijk, drijvende te blijven;
De grond verdwijnt, je vliegt de wolken in:
Wij kunnen nauwelijks je vlucht nog volgen:
Wij staan met beide benen op de grond;
En soms vlieg je alleen maar in het rond.
Vlieg nu maar uit, dat moet toch eens gebeuren,
Ik hoop, dat je de goede kant opgaat;
Misschien kies je een weg die je eens zult betreuren,
Keer dan maar om, daarvoor is het nooit te laat.
Denk aan de adelaar: wanneer de bange jongen uitvliegen op hun eerste vlucht,
Dan vliegt hij onder ze, om ze op te vangen wanneer ze dreigen neer te vallen uit de lucht.
Zo wil de Heer ook altijd voor je zorgen.
Vlieg dus maar uit: je wordt met zorg behoed.
Het wordt een goede vlucht van hier naar morgen.
Zelfs als je door de wolken vliegen moet!