Openingslied:  ♫  81   Door de wereld gaat een woord

Refrein: Here God wij zijn vervreemden door te luist'ren naar uw stem, breng ons saam met uw ontheemden naar het nieuw Jerusalem.

Inleiding:  Er is geen uitgeschreven tekst beschikbaar

Lezing:  Lucas 4, 14-21  (NBV21)

Vervuld met de kracht van de Geest keerde Jezus terug naar Galilea. Het nieuws over Hem verspreidde zich in de hele streek. Hij gaf de mensen onderricht in hun synagogen en werd door allen geprezen. Hij kwam ook in Nazaret, waar Hij was opgegroeid, en volgens zijn gewoonte ging Hij op sabbat naar de synagoge. Toen Hij opstond om voor te lezen, werd Hem de boekrol van de profeet Jesaja overhandigd, en Hij rolde hem af tot de plaats waar geschreven staat:

Hij rolde de boekrol op, gaf hem terug aan de dienaar en ging weer zitten; de ogen van alle aanwezigen in de synagoge waren op Hem gericht. Hij zei tegen hen: ‘Vandaag is de schrifttekst die jullie gehoord hebben in vervulling gegaan.’

Homilie  (Mia)

Telkens wanneer een nieuwe vereniging of een organisatie van start gaat, werkt ze aan een opdrachtverklaring, een missie.
Ze omschrijft wat ze wil bereiken, welke haar doelstellingen zijn.
Daarnet lazen we wat Jezus beschouwt als zijn missie, zijn programmaverklaring.
Dat zal ook bij Hem een zoektocht geweest zijn: wat wil ik? Wat vraagt God van Mij?
Eerst was Hij toegetreden tot de groep rond Johannes de doper. Hij had zich laten dopen als teken van zijn bereidheid om, zoals Johannes predikte, een weg van bekering te gaan, mee te werken aan een ANDERE wereld van recht en gerechtigheid.
Bij die doop had Hij heel diep de liefde van God gevoeld. De Liefde van God … als een mantel om Hem heen geslagen.
”Jij bent mijn veelgeliefde”! Vervuld van heilige Geest werd Hem duidelijk wat Gods droom was met zijn leven:
Hij wist zich gezonden om Gods Zoon te zijn … zo te leven dat mensen in Hem God zelf zouden herkennen.
Om dat verder uit te diepen, trok Hij naar de woestijn.
Ook Hij kreeg er te maken met ANDERE levensdromen, bekoringen: de bekoring om enkel voor zichzelf te leven, voor bezit, eer en macht …
De bekoringen van deze wereld, ook de onze! Kijken we maar rondom ons …
Het werd een duidelijk neen! Zo wilde Hij niet leven! Dat was niet wat God van Hem verwachtte!
Leven als Zoon van God … DAARTOE voelde Hij zich gezonden: hoe konden mensen in Hem God zelf herkennen?
Maar Wie was God? Hoe had God zich leren kennen doorheen de geschiedenis van Israël?
Het werd Hem duidelijk.
Hij trok terug naar Nazareth waar Hij vandaan kwam en zoals altijd ging Hij op sabbat naar de synagogedienst.
Daar stond “het Boek” centraal ... dat boek waarin Gods bevrijdend op-weg-gaan met Zijn volk verteld wordt.

Uit die Bijbel werden 2 lezingen gelezen: één uit de Wet, de Thora, door een schriftgeleerde of rabbijn.
Eén uit de profeten, die mocht gelezen worden door elke aanwezige volwassen man (hij moest 30 zijn).
Blijkbaar was die keer Jezus aan de beurt. Hij nam de boekrol en las een tekst uit Jesaja:
“De Geest van de Heer is over mij gekomen. Hij heeft mij gezalfd.
Hij heeft mij gezonden om armen te bemoedigen met goed nieuws,
om blinden die de zin van het leven kwijt zijn, terug de ogen te openen,
om gevangenen, mensen die ergens aan vast zitten, verslaafden, te bevrijden en hen vrij te leren leven,
om kleinen die onderdrukt worden groot te maken”.
En dan als commentaar die ene zin: “Wat jullie nu gehoord hebben is vandaag in vervulling gegaan!” DAAR is het mij om te doen!
Wat een missie! Wat een opdrachtsverklaring!
Ja, Hij had God leren kennen als een God voor kleine mensen, een God die “de ellende van mensen ziet en hen wil bevrijden”.
Jezus zal dit niet enkel verkondigen, Hij zal het DOEN, zijn leven lang, dag na dag!

En wij? Ook wij zijn gedoopt. Ook wij zijn gezalfd bij het vormsel.
Ook ons wil de Geest vervullen, Hij wil IN ons wonen.
Ook wij zijn gezonden. Waartoe?
Misschien moeten we ons eens de vraag stellen: Waarom leef IK eigenlijk? Waarvoor wil ik leven?     Wat is mijn levensmissie?
Het antwoord op die vraag wordt niet zomaar ineens duidelijk.
Het vraagt om daar regelmatig eens bij stil te staan, om de tekenen te lezen die zich aan ons of rondom ons voltrekken.
Het vraagt ons om ons hart te openen voor de Geest van God, ons te laten bevragen door Zijn Woord.
Dat kunnen we doen in wat stille tijd thuis.
Dat doen we ook in onze Effatavieringen waar we samen zijn rond Zijn Woord, waar we samenzijn rond de Tafel van Breken en Delen.
Daar komt Hij telkens opnieuw in ons midden met Zijn oproep naar ons toe: zelf ook gegeven mensen te zijn, vooral ten bate van wie arm of klein is … van al wie het moeilijk heeft. Ja, “doe dit om Mij te gedenken”.

Laten we nu, voor het tweede deel van deze Viering, ons richten naar de Tafel van Breken en delen.

Offerandelied:  ♫  59   Geproefd, geleefd, herkend

Tafelgebed: 220

Na onze ontmoeting met de Heer in Zijn Woord, zijn we nu samen rond de Tafel van breken en delen.
We bidden Tafelgebed nr. 220.

Onze Vader

Hij leerde ons dat God als een Vader, als een Moeder,
houdt van elke mens, ook van ieder van ons,
en ons zendt om zelf ook Liefde te zijn,
om recht te doen aan ontrechten,
om te werken aan bevrijding voor mensen die vastzitten aan wat dan ook,
om licht te brengen aan wie blind is.
Hij leerde ons ook bidden.
Laten we dan ook het gebed bidden dat Hij ons naliet: Onze Vader …

Bezinning  (Walter)

Waarom leef ik?

We ontdekken vandaag een Jezus die uit een lange stilte komt in de woestijn.
Hij komt uit de woestijn vol van Gods goede Geest.
Dit innerlijk vuur maakt hem helder waarom Hij gezonden is.
Jezus heeft een grote passie, door de Geest aangevuurd.
Armen bemoedigen met goed nieuws.
Blinden die de zin in het leven kwijt zijn terug laten zien.
Gevangenen leren om vrij te leven.
Kleinen die onderdrukt worden groot maken.
Maar Jezus wil dit niet enkel verkondigen.
Hij zal het doen met zijn leven, dag na dag.
We weten waar het zal eindigen …

Dat is de vraag die Gods Woord ook vandaag aan ons stelt:
Waarom leef jij? Wat is jouw levensmissie …
Het is goed om daarvoor de stilte op te zoeken om hierop antwoorden te vinden.
Even de pauzeknop indrukken en met deze vragen spelen.
De antwoorden zullen van binnenuit komen, door de Geest aangebracht.
En ik denk dat de reden waarom we leven binnen onze Effatagemeenschap
samenlopen met het antwoord dat Jezus op deze vraag heeft gegeven.
Ook wij willen armen bemoedigen, sterk maken.
Ook wij willen mensen die het niet meer zien zitten, perspectief geven.
Ook wij willen mensen die gevangen zitten in zichzelf vrij maken.
Ook wij vechten tegen elke grote of kleine vorm van onrecht.
Laten we dan ook zoals Jezus, eens ons vizier is scherp gesteldop onze persoonlijke missie, ze ook toepassen in ons dagelijks leven.
Laten we die krachtige oproep van Jezus, die ook onze oproep is doen, elk van ons apart en ook samen.

En weet dat ons dan zal overkomen wat Jezus is overkomen.

Weerstand, onbegrip, kruis maar ook geluk, overvloedig leven, verrijzenis.

Slotgebed

Gij Ene,
Net als Jezus mogen wij ons door U gezonden weten
om te werken aan bevrijding voor allen die het moeilijk hebben,
om Uw Rijk gestalte te geven vandaag, in deze wereld.
Beziel ons daartoe met Uw Geest en BLIJF ons nabij als het in en rondom ons donker wordt.
Dat wij dan de moed niet opgeven, maar BLIJVEN doorgaan als getuigen van Uw Blijde Boodschap. Amen.