6 Paaszondag A - Het estafettestokje doorgeven (16/05/2020)
Openingsgebed
God,
Jij die al wat is,
geschapen hebt en leidt,
Jij die door ons
genoemd mag worden: Vader,
aan Jou dragen wij in eerbied
dit samenzijn op.
Wij kunnen nu het brood
en de wijn niet samen delen,
maar we voelen ons wel verbonden
met Jou en met elkaar.
Jij die voor ons bent:
Vader, Zoon en heilige Geest.
Amen.
Inleiding (Walter Van Wouwe)
We horen vandaag opnieuw een stukje moeilijk evangelie van Johannes. Zoals het vaak is bij Johannes heeft het iets van een spirituele kauwgom waar je best enkele keren op knabbelt. We ontdekken tussen de lijnen van deze tekst een Jezus die passie heeft voor zijn leerlingen. Meer nog heeft hij passie voor zijn unieke ervaring die Hij mocht beleven met zijn Vader. Jezus heeft ons God laten ontdekken als een zee van liefde die elke mens omarmt. Een God vol warmte, nabijheid, vol ruimte om ons kleine mensen telkens weer groot te maken. Jezus weet dat zijn einde nadert. Want het stukje tekst dat je kan lezen komt na de voetwassing en voor de start van zijn lijdensverhaal. Jezus weet intuïtief wat hem te wachten staat en wil zijn leerlingen voorbereiden. Hij wil dat het mooie traject dat ze tot nu samen zijn gegaan niet afbreekt. Jezus wil alles in het werk stellen dat zijn leerlingen, zijn vrienden, straks na zijn dood en verrijzenis voluit verder gaan om zijn verhaal, zijn beleving van God, door te geven aan iedereen die hun pad kruist. Maar zoals het gaat bij een estafetteloop vraagt het precisie om de wisselstok op het juiste moment, in de juiste zone door te geven zodat men zonder tijdsverlies kan verder lopen naar de eindmeet. En Jezus geeft zijn opdracht op een heel doordachte en duidelijke wijze door aan zijn leerlingen. Geniet even van deze bijna mystieke Bijbeltekst.
Lezing: Johannes 14, 15 – 21 (NBV)
Als je mij liefhebt, houd je dan aan mijn geboden. Dan zal ik de Vader vragen jullie een andere pleitbezorger te geven, die altijd bij je zal zijn: de Geest van de waarheid. De wereld kan hem niet ontvangen, want ze ziet hem niet en kent hem niet. Jullie kennen hem wel, want hij woont in jullie en zal in jullie blijven. Ik laat jullie niet als wezen achter, ik kom bij jullie terug. Nog een korte tijd en de wereld zal mij niet meer zien, maar jullie zullen mij wel zien, want ik leef en ook jullie zullen leven. Dan zul je begrijpen dat ik in mijn Vader ben, dat jullie in mij zijn en dat ik in jullie ben. Wie mijn geboden kent en zich eraan houdt, heeft mij lief. Wie mij liefheeft zal de liefde van mijn Vader en mij ontvangen, en ik zal mij aan hem bekendmaken.’
Woorden om van te leven … (Walter Van Wouwe)
Ik kan vermoeden dat het gesprek tussen Jezus en de leerlingen op dat moment van zijn leven zeer emotioneel moet geweest zijn. Ze hebben als team al zoveel meegemaakt. Jezus heeft hen alles doorgegeven wat Hij maar kon doorgeven en komt bijna aan het laatste stuk van zijn vormings-traject. Hij weet dat de relatie tussen hem en zijn vrienden sterk is maar hij twijfelt hoe ze er mee zullen omgaan als straks het drama zal plaatsvinden van zijn lijden en dood. Jezus beseft dat zijn opdracht maar gelukt is als zijn leerlingen helemaal in zijn voetspoor gaan staan. Hij doet een warme oproep aan hen. Als je van me houdt blijft dan niet hangen bij mijn persoon maar kijk naar mijn volledig levensverhaal. Hou goed voor ogen wat ik gezegd heb en gedaan. Of laat me het nog kernachtiger zeggen: volg mijn geboden na. Doe mij gewoon na.
Een beetje vroeger in het evangelie heeft Jezus zijn geboden samengevat op een originele manier. Hij zegt het heel helder: ik geef jullie een nieuw gebod. Jezus heeft gemediteerd op heel dat grote Joodse verhaal en dat is een verhaal vol van wegwijzers, wetten naar geluk. Een goede leermeester kon zijn leerlingen helpen om in die wirwar van wegwijzers, geboden en verboden de grote lijnen te zien. Er is op een andere plaats in het evangelie al een mooie poging gedaan door Jezus om het behapbaar samen te vatten: hou met heel je hart en al je krachten van God en van je naaste. Maar in het nieuwe gebod neemt hij deze wijsheid op en tilt ze nog op een hoger niveau. Dit is mijn nieuwe synthese, mijn grote samenvatting zegt Jezus: “hou van elkaar zoals ik van jullie gehouden heb”. Dit is heel verrassend. Spiritualiteit is veel meer dan jouw persoonlijke verbondenheid met God en jouw talent om mensen graag te zien. Echte evangelische liefde op Jezus’ wijze is zo intens dat de ander die jij bemint jouw liefde beantwoordt met dezelfde liefde. Je bereikt door jouw liefde een energieveld waarbij je wederkerig van elkaar houdt. En de weg daartoe is je leven geven voor de ander … en als het moet mag men dit heel letterlijk nemen zoals Jezus zelf heeft gedaan.
Dit is Jezus grootste wens voor ons christenen in de navolging: a.u.b. houdt van elkaar op mijn wijze. Christenen zijn geen verzameling lieve mensen die feestelijk naast elkaar leven maar mensen van de weg die met elkaar in liefde samenleven. Wat nog sterk is voor Jezus dat over deze afspraak niet te onderhandelen valt. Dit is “mijn gebod” zegt Jezus. Het is te nemen of te laten. Ofwel ga je mee op weg en kies je voor de wederzijdse liefde als het begin en einde van al je spreken en doen ofwel leef je op het ritme van de wereld en dobber je rustig verder in je eigen bubbel.
Maar Jezus kent zijn leerlingen. Hij weet dat de lat zo hoog leggen een gevaarlijke onderneming is. Zeker als straks ook Jezus niet meer bij hen zal zijn of op een heel andere manier tegenwoordig. Jezus heeft met zijn Vader in stilte, in meditatie over zijn zorg gesproken. En ze hebben hulp voorzien. De Heilige Geest wordt ons geschonken en die zal in ons en tussen ons present zijn. Hij zal ons aanvuren, inspireren, bemoedigen om vol te houden in de liefde voor elkaar. Gods Geest wordt ons zomaar geschonken … straks met Pinksteren voluit. Maar tegelijk is de heilige Geest als trooster en helper niet goedkoop present. Pas als wij proberen van elkaar te houden zal juist deze houding magnetisch werken en de heilige Geest naar ons toe te trekken. Op zijn beurt zal de heilige Geest ons inspireren en bemoedigen waardoor onze veerkracht om van elkaar te houden nog zal toenemen. Er ontstaat een tangodans tussen ons proberen elke ander graag te zien en de Geest die ons mee aanvuurt en bemoedigt.
De kernvraag is wat deze hoge woorden betekenen in deze coronatijden. Probeer maar eens van elkaar te houden als je elkaar zo goed als niet mag ontmoeten. Of als de mensen met wie je het leven deelt op je systeem beginnen werken. Onze speelruimte is heel klein deze dagen. En toch hebben we ook nu kansen om “Jezus’ nieuwe gebod” te onderhouden. We hebben kansen om speels en vindingrijk te zijn en bewust op zoek te gaan hoe je kleine daden van liefde kan stellen. Het kan je dag radicaal veranderen. Je staat ’s morgens op en je zegt: ik ga vandaag proberen vijf daden van liefde te doen. Het is een keuze, maar ik heb het uitgeprobeerd en het werkt. Plots zet je de ontbijttafel een beetje sfeervoller. Je gaat naar je partner dieper luisteren zonder te vlug tussen te komen. Je belt iemand op, zomaar met de vraag hoe het met hem of haar gaat. De liefde geeft een doodgewone computerdag opgesloten in je huis of appartement een nieuwe kleur. En dan merken dat concrete liefde positief besmettelijk werkt. Liefde roept wederzijdse liefde op. Je gezin gaat van los zand terug naar een klein team dat samen de zorgen aanpakt van elke dag. Je voelt Gods Goede Geest … Het gewone voelt buitengewoon. Maar in deze dagen van isolatie is de ene dag niet de andere. We botsten allemaal op onze off-dagen. Je hebt het gehad en je hebt geen zin om de ander graag te zien. Je wilt het uitbrullen dat het gedaan mag zijn met al die maatregelen die worden bedacht en dan weer worden hertekend. Op zo’n momenten heb ik al genoten van de Geest als helper en trooster. Hij vuurt ons aan om mild te zijn met ons zelf. Gisteren was een off dag maar vandaag mag je helemaal terug opnieuw starten fluistert de Geest. Ik ruim de brokstukken van gisteren wel op. Vertrouw dat de mooiste altijd weer voor je ligt. Elke morgen start met duizend kansen om de wederzijdse liefde in het echt of digitaal verder uit te bouwen.
Vrienden laten we ons goed concentreren om het estafettestokje dat Jezus aan zijn leerlingen gaf ook zelf over te nemen en zo onze unieke race te lopen. Onze opdracht is eenvoudig maar ook spannend: “hou van elkaar … elke dag een beetje meer”. Hulp is verzekerd dankzij Gods Goede Geest en zo zullen we ons steentje blijven bijdragen om onze wereld warmer, zorgzamer en duurzamer te maken. En vertrouw dat mee lopen in Jezus’ loopteam je echt gelukkig maakt en vleugels geeft.
Onze wereld heeft meer dan ooit christenen nodig met de voeten op de grond, sterk in het beleven van de wederzijdse liefde, geworteld in Gods weerloze Liefde die mensen kunnen inspireren en levenszin geven.
Loop je de komende week mee in Jezus’ zijn loopteam?
Bezinning (Walter Van Wouwe)
Loop je mee
Het zijn bijzondere tijden en bijzondere dagen …
Jezus komt ons vandaag te hulp door ons een schitterend doel te geven.
Hij zegt: bekijk je leven als een loopkoers in een stadium.
Je loopt in een unieke baan en je zit in een team.
Ik nodig je uit om het estafettestokje over te nemen van het Jezus’ team
en jouw race te lopen met al je kracht.
Jezus wil zijn ontdekking van een Vader van liefde
en het enorme geschenk van de wederzijdse liefde
steeds opnieuw wordt doorgegeven, generatie na generatie.
Deze boodschap wil hij aan jouw doorgeven vandaag.
Jezus weet dat als je deze boodschap tot jouw mantra maakt
je leven overvloedig zal zijn en heel veel mensen gelukkig zal maken.
Je leven afstemmen op de wederzijdse liefde en op Gods liefde is fascinerend.
We kunnen deze race maar tot een goed einde brengen als we trainen,
als we oefenen in de liefde, dag na dag …
Tegelijk heeft Jezus ons een unieke coach gegeven, de heilige Geest.
Je kan op hem rekenen tijdens de trainingen
maar ook als je jouw levenswedstrijd loopt.
Hij staat klaar om je aan te moedigen, te voorzien van wijze raad.
Hij zal je troosten als het een keertje wat minder gaat
en hij zal je motiveren als je geen zin hebt om te oefenen.
Laat we tot God bidden
dat we in deze moeilijke tijden onze unieke race blijven lopen in het Jezus’ team.
Laten we wegen blijven zoeken
om elkaar te beminnen en ons te open voor Gods coachende Geest.
Dan zullen we hoop brengen,
vertrouwen uitstralen,
goed doen en voortrekkers zijn
om onze samenleving opnieuw vreugdevol, warm en zorgzaam te maken.
Amen.