Muzikale inleiding:  Intro ‘Corsica’ – Petru Guelfucci

Welkom  (Mia)

Lieve Effata-mensen, welkom in deze viering op de vooravond van de 3de paaszondag.
Ook al vierden we vorig weekend Beloken Pasen en sloten we daarmee de luikjes van de paasweek af,
de Paastijd, de Verrijzenistijd, is nog niet voorbij.
Vandaag beluisteren we opnieuw een prachtig verrijzenisverhaal,
een ontmoeting met de verrezen Heer als Licht in de duisternis.
Laten we bij het beeld van het aansteken van de paaskaars,
het lied beluisteren waarin we het Licht dat Jezus is, verwelkomen.

Lied:  ♫ 13 Lied aan het licht  - tekst: Huub Oosterhuis - muziek: Antoine Oomen

Licht dat ons aanstoot in de morgen, voortijdig licht waarin wij staan
koud, één voor één, en ongeborgen, licht overdek mij, vuur mij aan.
Dat ik niet uitval, dat wij allen zo zwaar en droevig als wij zijn
niet uit elkaars genade vallen en doelloos en onvindbaar zijn.

Licht, van mijn stad de stedehouder, aanhoudend licht dat overwint.
Vaderlijk licht, steevaste schouder, draag mij, ik ben jouw kijkend kind.
Licht, kind in mij, kijk uit mijn ogen of ergens al de wereld daagt
waar mensen waardig leven mogen en elk zijn naam in vrede draagt. 

Alles zal zwichten en verwaaien wat op het licht niet is geijkt.
Taal zal alleen verwoesting zaaien en van ons doen geen daad beklijft.
Veelstemmig licht, om aan te horen zolang ons hart nog slagen geeft.
Liefste der mensen, eerstgeboren, licht, laatste woord van Hem die leeft.

Dat was zo hartverwarmend dat ze hun metgezel uitnodigden bij hen te blijven.
Hij breekt het brood en geeft het hen.
Hun ogen gingen open! DAT had Hij altijd gedaan!
Als zij, net als Hij, het brood breken en delen, zal Hij telkens bij hen zijn! …
als de levende Heer die hen BLIJFT begeesteren, zenden in Zijn Naam.

Begeesterd trekken ze terug naar Jeruzalem!
Ze vertellen aan de andere leerlingen wat er met hen was gebeurd!
En terwijl ze er allen samen waren, ontmoetten ze Hem weer.
“Vrede” zegt Hij! DAT wenst Hij hen toe: alles wat hen “tevreden” maakt:
harmonie met zichzelf, harmonie met anderen, harmonie met God.
Ze zijn “nieuwe” mensen: geheeld… om op hun beurt “heil” te brengen aan zovelen.
Hij heeft hen “opgewekt” …
Hij wil ook ONS opwekken … uit elk stuk duisternis, zodat ook WIJ kunnen zingen: “You raise me up”!

Laten we luisteren …

Wanneer ik me slecht voel en mijn ziel zo vermoeid.
Wanneer problemen komen en mijn hart me verbrandt.
Dan ben ik er nog en wacht hier in de stilte,
totdat jij een tijdje bij me komt zitten.

♫ 50  Blijf niet staren

Blijf niet staren op wat vroeger was. Sta niet stil in het verleden.
Ik, zegt Hij, ga iets nieuws beginnen. Het is al begonnen, merk je het niet?

Onze Vader

Vatten we nu al onze beden samen in het gebed dat Hij ons naliet: het Onze Vader … 
                     

Vredeswens

“Vrede” zei Hij, “sjaloom”!

Wensen we die vrede ook elkaar toe.

“Neem plaats en zet u in de kring, doe mee tot Zijn herinnering!”

Dat gaan we nu doen, vrienden.
We stellen het gebaar dat zo wezenlijk is voor ons als Jezus-mensen, als christenen,
en waaraan we Hem mogen herkennen, net als de Emmaüsgangers.
In onze eigen bubbel, en voor wie alleen is: verbonden met elkaar,
breken en delen we nu het brood.
Moge zo de “agapè”, de echte liefde, in en onder ons groeien.  

Breken en delen van ons brood

©  Intro 'A te Corsica - I Muvrini

Slotgebed

We bidden tot slot van deze Viering het mooie gebed van Felix Timmermans:

“Heer, blijf bij ons, de zon gaat onder.”
Wij boden dan het avondbrood de vreemde man,
die langs de baan met ons was meegegaan.
En wijl Hij, ‘t zegenend, de ogen sloot,
verklaarde in een Hemels licht, waarin Hij plotseling verdween …
Dit was het wonder. Wij stonden weer alleen,
doch vouwden blij onz’ handen.
Het was alsof Hij door ons heen verdween
en ‘t licht in ons is blijven branden.
Blijf zo in ons, o Heer, de zon gaat onder.