Welkom  (Chrisje)

Aan iedereen van harte welkom op deze tweede zaterdag van het nieuwe jaar. We voelen ons als Effatagemeenschap opnieuw met elkaar verbonden rond Gods woord. Ook aan wie er vorige week niet bij was onze beste wensen voor een zo gezond en gelukkig mogelijk 2021!
Vorige zaterdag vierden we de “Openbaring van de Heer” of “Driekoningen”. Dit WE sluiten we de kersttijd af met het “Doopsel van Jezus”.
Laten we beginnen met de paaskaars en de kaarsen van de menora aan te steken als teken van Gods aanwezigheid. Victor zal dit opnieuw voor ons doen.

Nu de paaskaars brandt, bidden we samen …

Lied:  ♫ Vois sur ton chemin  →  https://www.youtube.com/watch?v=Nuywf1GWlJ4

Inleiding  (Jackie)

Vois sur ton chemin:
Kijk om u heen onderweg, heb oog voor verloren vergeten kinderen, help ze een handje, als ze het moeilijk hebben, op weg naar een andere morgen. (pour les mener vers d’autres lendemains).

Hou uw voelsprieten open midden in de nacht, voel de golf van hoop, de vurigheid van het leven, een gouden licht dat eindeloos schijnt aan het einde van de weg (une lumière dorée brille sans fin tout au bout du chemin).

Met deze muzikale mijmering willen we deze viering starten. Ik weet niet of jullie dat ook soms zo sterk aanvoelen hoe snel de tijd vooruit vliegt. Vorige week zaterdag zaten we samen en vierden we drie koningen, het lijkt alsof het gisteren was. Ondertussen, elk met onze bezorgdheden, werk, school, vrije tijd, zijn we door de voorbije week gegaan. Sommigen heel druk omwille van het vele huiswerk, thuis werken, zorg verlenen, onderwijs geven, anderen wat zoekend en twijfelend in tijdelijke werkloosheid, creatief zoekend naar alternatieven, soms worstelend met eenzaamheid. En hier zijn we dan weer, zijn we terug samen om tot rust te komen en ons te laten inspireren door het woord van God, ons te laten bemoedigen door dat woord en door ons samenzijn.

Na het optreden van Johannes de Doper, dat we hoorden op de 2^de zondag van de Advent, verhaalt Marcus nu de doop van Jezus. Dit verhaal vinden we ook bij Lucas en Matteüs. Marcus vermeldt heel eenvoudig dat Jezus afkomstig is uit Nazareth in Gallilea en dat Hij zich, samen met de mensen van Judea en Jeruzalem door Johannes laat dopen. En dan gebeurt er toch iets bijzonders … luister maar.

Homilie  (Jackie)  (geïnspireerd door gesprekken met priester Patrick Derde en priester Luc Maes)

Zoals Marcus het vertelt gaat Jezus gewoon in de rij staan om gedoopt te worden. In vergelijking met Marcus zal Matteüs daar bij vertellen dat Johannes dat niet goed vond, hij vond dat Jezus niet in de rij moest staan en dat het eerder omgekeerd moest zijn: dat Jezus Johannes moest dopen …
Ik stel me dat ook een beetje letterlijk zo voor. Er staan daar mensen te luisteren naar Johannes en ze willen wel meedoen met zijn plan. Ze staan open voor bekering, open om iets nieuws te beginnen. En als teken daarvan laten ze zich dopen. Laten we opnieuw beginnen en het beter doen …

Jezus komt ook naar Johannes luisteren. Wat die man daar vertelt dat boeit hem wel, Hij wil wel meewerken aan zo een plan. En hij wil een teken stellen van zijn bereidheid om aan de ommekeer waar Johannes toe oproept mee te doen. Hij gaat in de rij staan om zich te laten dopen. Hij gaat in de rij staan als Mens onder de mensen, als Mens mét de mensen.

Jezus valt aanvankelijk helemaal niet op. Misschien is het wel essentieel aan Jezus, dat hij hier niet opvalt. Hij kiest de kant van de mensen. Hij gaat daar staan waar de man en de vrouw uit de straat staan. Bij Piet en Pol en klein Pierke. Daar is zijn plaats. Tussen de mensen.

En wat blijkt? Wat in het evangelie van Marcus staat als de hemel die openscheurt en de Geest die als een duif uit hemel neerdaalt en op Jezus komt zitten, moet je natuurlijk niet te letterlijk nemen. Maar ik denk dat wij wel allemaal al eens, weliswaar in een kleinere proportie, de ervaring hebben gehad ‘hier gebeurt iets bijzonder’ Die sterke ervaring wordt hier ook zo door Marcus beschreven: Als Jezus de kant van de mensen kiest, dan zegt God, “Jij bent mijn Zoon!” Anders gezegd: In Jou herken ik iets van mezelf. Wat je daar doet, dat kon ik geweest zijn. Je lijkt op mij. Ik hou van jou!

Je voelt het, hier begint iets nieuws. Johannes de Doper kennen we als een strenge profeet. Ondanks het feit hij een goede voorloper was, verkondigde hij toch eerder een straffende God, een God die, met zijn streng oordeel en vernietigend vuur, de mensen bedreigde en met schrik tot bekering wilde brengen. Jezus wil juist geen vertegenwoordiger zijn van zo'n straffende, dreigende God, maar wel van een hartelijke God, die aanmoedigt en vreugde brengt. Als Hij vuur brengt dan is het niet het vuur dat vernietigt, maar het vuur van de innerlijke bezieling. Zijn methode is dan ook nooit de dreiging, maar de methode van de Dienaar van Jahweh: "Het geknakte riet niet breken, de kwijnende vlaspit niet doven" (Jesaja 24). Hoe verkondig je trouwens een hartelijke God, tenzij door veel zachtheid en groot geduld, barmhartigheid en onvermoeibare dienstbaarheid. Heel het leven van Jezus zal er dan ook in bestaan al dienend de mensen tot die hartelijke God te brengen.

Ik geloof dat Jezus niet het enige kind van God is. Ik geloof dat God aan ieder van ons zegt: helaba, als jij de kant van de mensen kiest, dan lijk je op mij. Als je tussen de mensen gaat staan en hun leven deelt, als je hun pijn en smarten helpt dragen, als je met hen de vreugde deelt, dan ben je mijn kind. Ik zie u graag.

een kindje is toch onschuldig. Of misschien zeggen ze wel, wel ja, we doen dit om grootmoeder content te stellen …

Maar wie ben ik om daar op mensen te oordelen of te veroordelen.
Maar toch, de diepere reden voor dit gebeuren wordt ons vandaag wel aangeboden in het evangelieverhaal van Marcus: Het kindje dat we dopen, en ook wij als gedoopte christen, mogen naar waarheid een kind van God genoemd worden. En, als je dat in die Geest hebt meegemaakt dan heb je ervaren hoe ook boven dit kind de hemel ging open breken.

Ik wil hierbij de laatste paragraaf citeren van het blaadje van deze week van Luc (priester Luc Maes): Wat is er mooier dan in een sfeer van liefdevolle gastvrijheid aan elkaar te kunnen zeggen: “God ziet je graag”. Welke de motivatie ook mag zijn voor een doopsel, het is belangrijk dat een dopeling (en allen er rond) mogen horen dat God zegt: “Gij zijt mijn zoon/dochter, die ik zo liefheb, in u heb ik welbehagen.”

Willen we daarom deze week eens bijzonder aandacht hebben voor de boodschap van vandaag die Marcus ons wil geven, willen we getuigen van ons doopsel: het kleinste, meest gewone gebaar dat wij stellen draagt een buitengewone, grote kracht in zich doordenkt met Gods liefde die ons zegt: ik zie u graag. En ook al hebben we het nu moeilijk en leven we in bijzonder lastige tijden het belangrijkste is niet dat het weer wordt als voorheen maar dat we iets nieuws kunnen beginnen met veel aandacht voor de mens en vooral voor hen die meest door het leven gekwetst zijn.

Blijf daarom niet staren op wat vroeger was en sta niet stil in het verleden. Zie, Ik ga iets nieuws beginnen. Het is al begonnen, merk je het niet?

Lied:  ♫ 50  Blijf niet staren

Blijf niet staren op wat vroeger was.
Sta niet stil in het verleden.
Ik, zegt Hij, ga iets nieuws beginnen –
Het is al begonnen, merk je het niet?

Tussentekst  Allegria

Allegria, Jij die door sterven een uitweg hebt gekregen,
Jij die de levende bent: Allegria.
Die ons een toekomst geeft, Jij die ons samenbrengt, vergeeft,
Die altijd zoekt naar ons hart: Allegria
en ons de kracht geeft om steeds op te staan.

Lied:  ♫ Allegria  https://www.youtube.com/watch?v=kMrNsFwTXJQ

Onze Vader

In Jezus werden wij kinderen van dezelfde Vader,
in Jezus zijn wij geroepen tot liefde zonder grenzen.
Die Jezus leerde ons hoe wij met z’n allen kunnen bidden tot zijn en onze Vader …
Onze Vader …

Vredeswens

Wie mensen blij wil maken, moet vreugde in zich hebben.
Wie de wereld wil verwarmen, moet vuur in zich dragen.
Wie mensen wil helpen, moet zachte handen hebben om ze niet te kwetsen.
Wie vrede brengen wil moet eerst in z'n eigen hart vrede gevonden hebben.
Moge God ons helpen de vrede te vinden en aan elkaar door te geven.

Wensen wij elkaar die vrede toe, dichtbij of van op afstand.

Lied:  ♫ 35  Hevenu shalom alechem
Hevenu shalom alechem   -   Ik wens je vrede van God

Bezinning:  ‘Vandaag … ben jij het begin’

Voorbeden:  ♫ 111  Ubi caritas

 Ubi caritas et amor, ubi caritas Deus ibi est.     -     Waar barmhartigheid en liefde is, daar is God.

Lied:♫ 42  Wek mijn zachtheid weer - Huub Oosterhuis  →  https://www.youtube.com/watch?v=5MS-wfQFQBg

"Wek mijn zachtheid weer.
Geef mij terug de ogen van een kind.
Dat ik zie wat is.
En mij toevertrouw.
En het licht niet haat."

Zegen

Als je alleen thuis bent, doe dan even uw ogen dicht, wees heel stil en open.
Wij allen die samen vierden komen tot bij jou en tekenen een kruisje op je voorhoofd: God zegene en beware u …

Als je samen, in je bubbel, mee gevierd hebt in gemeenschap met ons allemaal,
geef elkaar dan een kruisje: God zegene en beware u …

Draag goed zorg voor elkaar.

Lied:  ♫ 29  Zegening

Bevelen wij elkaar in de hoede van de Eeuwige: zegene  ons de grote Naam …

Refrein: Met vrede gegroet en gezegend met licht!

Voor wie zoeken in de stilte naar een vuur voor hart en handen: refrein

Voor wie zingen op Gods adem van de hoop die niet zal doven: refrein

Voor wie roepen om vrede, van gerechtigheid dromen: refrein

Voor wie wachten in vertrouwen dat de liefde zal blijven: refrein

Het licht van Gods ogen gaat over u op! De zon van zijn vrede als een nieuwe dag!

Refrein: Met vrede gegroet en gezegend met licht!