Goede Vrijdag B (02/04/2021)
Psalm 22 (naar Psalm 22 – vertaling Wouter Deruwe
Mijn God, mijn God,
waarom heb Je mij verlaten?
Waarom blijf Je ver –
ver van mijn schreeuwen om hulp?
“Mijn God,” roep ik overdag
– Je antwoordt niet.
“Mijn God,” roep ik ’s nachts
– ik vind geen stilte.
Maar op Jou vertrouwden onze vaderen;
zij vertrouwden, en Jij hebt hen gered.
Tot Jou riepen zij, en zij ontkwamen;
zij vertrouwden, en werden niet beschaamd.
Maar ik ben een worm, geen mens,
gesmaad en veracht door de aardeling.
Al wie mij ziet spot met mij.
Ze grijnzen en schudden meewarig het hoofd:
“Hij leunt toch op de Heer?
Laat die hem dan bevrijden;
laat die hem dan redden,
als Hij hem bemint!”
Als water ben ik uitgegoten,
mijn beenderen geradbraakt,
mijn ingewanden ingesnoerd,
als was is mijn hart gesmolten.
Een meute honden dringt om mij heen,
kwaaddoeners omsingelen mij.
Mijn handen en mijn voeten
hebben ze doorboord.
Mijn beenderen kan ik tellen
– zij kijken vol leedvermaak toe.
Ze verdelen mijn kleren onder elkaar;
ze dobbelen om mijn gewaad.
Maar Jij, mijn God, wees Jij nabij;
mijn Kracht, haast Je mij te helpen!
Red van de dood mijn leven,
mijn wezen uit de klauw van die honden.
Ik zal van Jou vertellen in mijn kring,
te midden van het volk zal ik Jou prijzen.
Dienaars van de Heer, prijs Hem!
Heb ontzag voor Hem, heel Gods volk!
Neen, Hij breekt het zwakke niet,
verwerpt de smart van de verdrukte niet;
zijn Gelaat verbergt Hij niet.
Wie Hem roept, hoort Hij!
De kinderen zullen Jou dienen
en het vertellen aan hun kinderen:
“God is gerechtig;
dit heeft Hij gedaan!”
Lied: ♫ 194 In manus tuas, Pater
In manus tuas, Pater, commendo spiritum meum.
Bloemen neerleggen bij het kruis
Dit gebaar dat we normaal op Goede Vrijdag samen beleven in de Parel, kunnen we in onze stille, afgezonderde tijd bescheiden maar intens ook thuis beleven,
alleen of met onze huisgenoten. We kunnen een bloem of een paar bloemen neerleggen bij een kruis in onze huiskamer.
Bloemen van verbondenheid met Jezus.
Met de lijdende Jezus en met de Jezus van liefde tot het uiterste.
Bloemen van verbondenheid met lijdende medemensen, wereldwijd,
met zorgende mensen, mensen die evenzeer tot het uiterste gaan in hun zorg voor anderen.
Bloemen van genegenheid.
Bloemen van waardering.
Bloemen van hoop.
Bloemen van troost in deze extra moeilijke virustijd.
Een bloem voor virologen en andere specialisten die dag en nacht zoeken om het coronavirus bestrijden.
Een bloem voor alle mensen werkzaam in labo’s en farmasector, koortsachtig op zoek naar medicatie en vaccin.
Een bloem voor alle mensen in de zorg die - in gevaar voor hun eigen leven - het beste geven voor zieke, oude en kwetsbare medemensen.
Een bloem voor alle mensen die dienstbaar zijn in zoveel ondersteunende diensten, het ophalen van huisvuil, het onderwijs, de voeding, de postbedeling, …
Een bloem voor alle mensen die aandachtig en attent zorgen voor medemensen in kwetsbaarheid en eenzaamheid.
Een bloem van verbondenheid met zieke en stervende mensen en hun familie: dat zij kunnen dragen, verdragen en loslaten als het moet.
Jij, Jezus, die de lastige, lange lijdensweg ging, tot in de pijnlijke kruisiging.
Jij, Jezus, die in diepe verlatenheid gestorven zijt.
Wees troost en kracht voor mensen in grote nood, voor onszelf die broos en bezorgd zijn.
Laat ons delen in jouw overgave.
Laat ons delen in jouw vertrouwen in nieuwe opstanding.
Vandaag
en in de moeilijke dagen die nog komen.
Amen.
Voorbeden - Lied: ♫ 58 Groter dan ons hart
tekst: Huub Oosterhuis - muziek: Antoine Oomen
Gij die geroepen hebt “licht”, en het licht werd geboren
en het was goed, het werd avond en morgen, tot op vandaag.
Gij die geroepen hebt “o mens”, en wij werden geboren.
Gij die mijn leven zo geleid hebt tot hiertoe dat ik nog leef.
Omdat Gij het zijt, groter dan ons hart die mij hebt gezien, eer ik werd geboren.
Gij die liefde zijt, diep als de zee
flitsend als weerlicht, sterker dan de dood,
laat niet verloren gaan één mensenkind.
Gij die geen naam vergeet, geen mens veracht,
laat niet de dood die alles scheidt en leeg maakt,
laat niet de tweede dood over ons komen.
Omdat Gij het zijt, groter dan ons hart die mij hebt gezien, eer ik werd geboren.
Voor allen die gekruisigd worden, wees niet niemand.
Wees hun toekomst ongezien.
Voor mensen die van U verlaten zijn,
voor allen die hun lot niet kunnen dragen,
voor hen die weerloos zijn in de handen van de mensen.
Voor uw naamgenoten in ons midden:
vluchtelingen, vreemden, wees niet niemand.
Voor hen die kracht uitstralen, liefde geven, recht doen,
dat zij staande blijven in ons midden.
Omdat Gij het zijt, groter dan ons hart die mij hebt gezien, eer ik werd geboren.
Gij die tegen alle schijnbaar noodlot in, ons vasthoudt.
Gij die vreugde schept in mensen,
Gij die het woord tot ons gesproken hebt dat onze ziel vervult,
laat ons niet leeg en verloren en zonder uitzicht,
doe ons opengaan voor het visioen van vrede
dat sinds mensenheugenis ons roept.
Omdat Gij het zijt, groter dan ons hart die mij hebt gezien, eer ik werd geboren.
Verhaast de dag van uw gerechtigheid,
zie het niet langer aan
dat her en der in deze wereld
mensen gemarteld worden, kinderen gedood;
dat wij de aarde schenden en elkaar het licht ontroven.
Zoals een hert reikhalst naar levend water,
doe ons zo verlangen naar de dag dat wij
nu nog verdeelde mensen, – in uw stad verzameld zijn-
in U verenigd en voltooid, in U vereeuwigd.
Gedenk uw mensen,
dat zij niet vergeefs geboren zijn.
Omdat Gij het zijt, groter dan ons hart die mij hebt gezien, eer ik werd geboren.
Slotgebed
Hem indachtig die,
in leven en dood,
onze broeder is geworden -
die opliep tegen mensen,
van eigen gelijk overtuigd
van eigen belang bezeten -
die alle kwaad op zich nam,
vroeg te vergeven,
en U zijn leven toevertrouwde -
bidden wij U, God,
om leven voorbij de dood,
om licht in het duister,
om een nieuwe dag na deze donkere nacht,
om paasmorgen voor de wereld.
God, zo bidden wij U,
in Jezus' naam.
Amen.