Verwelkoming en inleiding

Van harte welkom, goede vrienden, in deze viering.
Nog wel middenin de vakantie, maar toch begint het nieuwe schooljaar/werkjaar al stilletjes aan om de hoek te loeren.

Nu deze Effataviering op de vooravond van het Feest van de Tenhemelopneming van Maria valt,
leek het ons de ideale gelegenheid om even stil te staan bij deze formidabele gelovige sterke vrouw.
We doen dat allereerst vanuit een Maria-evocatie die Denijs ons zal brengen …

Lied:  ♫  90  Magnificat

Homilie  (Mia)

Magnificat! Magnifiek ben je, God!
Zulke grote dingen heb je aan mij gedaan, aan mij, kleine mens!
Met open handen en een open hart, sta ik voor Jou,
gelovend dat Jij ons ziet, dat Jij ons draagt,
dat onze ellende Jou niet onberoerd laat!
Zoals de profeten VOOR ons hebben gezegd:
Machtigen zul je van hun tronen stoten
en rijken zullen heen gaan met lege handen!
Kleinen zul je groot maken!

Dat lied weerspiegelt de spirit van Maria.
Ze behoorde tot “de armen van Jahwe”, de “Anawim” zoals men ze toen noemde.
Mensen die zich klein wisten, alles van God verwachtten …
Die, middenin de ellende, uitzagen naar de komst van de Messias die bevrijding zou brengen …
Dat lied weerspiegelt de spirit van een sterke vrouw, niet van een braaf, zeemzoeterig vroom meisje …
Dat lied is één van de sterkste profetische teksten uit het N.T.  geënt op de joodse schrift …
krachtig benoemend waar God voor staat: God, de Ene, die ziet wat er gebeurt, die geraakt wordt door de hongerige, de vernederde ...
die met hen solidariseert en hen “empowert” zouden we vandaag zeggen.

DAT lied weerspiegelt ook de spirit van Jezus …
Hoe kan het anders … Hij was dan ook door Maria opgevoed!
Het Rijk van God dat Hij zou verkondigen en aanwezig brengen
is dan ook een Rijk van gerechtigheid voor ELKE mens, voor de kleine, kwetsbare en gekwetste mens het eerst!

Veel vertellen de evangelisten verder niet over Maria.
WEL dat ze veel heeft meegemaakt! Lijden was haar deel!
Ze is bevallen, onderweg, in een grot, een stal … een schuilplaats voor dieren!
Al gauw moest ze met haar man en kind op de vlucht! Voor een meedogenloze koning …
Toen haar kind volwassen was geworden, moest ze het loslaten.
Jezus ging zijn eigen weg … de weg van Zijn Vader.
Zij volgde van op afstand …
… tot onder het kruis.
We kunnen ons niet voorstellen wat het voor haar moet hebben betekend:
merken dat haar Zoon zich steeds meer de haat van de eigen joodse leiders op de hals haalde 
het meemaken dat Hij ter dood veroordeeld werd,
Zijn weg naar het kruis mee-volgen,
Zijn terechtstelling.
Het hoeft dan ook niet te verwonderen dat mensen, in hun diepste miserie, zich tot Haar richten, naar haar toegaan.
Zij wéét immers wat lijden is.
Ik denk hierbij aan mijn eigen grootmoeder!
6 van haar 8 kinderen waren vroegtijdig gestorven, haar man (mijn grootvader) zag ze na de 2de wereldoorlog als invalide terugkomen uit Duitsland, …
Ze bleef niet in eigen verdriet thuis zitten.
Ze trok naar Oostakker, naar de Lourdesgrot.
Ze zou er haar miserie, al haar verdriet, in de handen van Maria leggen en bidden dat ze, IN haar verdriet, overeind zou blijven!
Later, op mijn 15de, zou ze me meenemen naar Lourdes in Frankrijk. Ze leerde me iets te begrijpen van “zich-tot-Maria-wenden”: duisternis het hoofd bieden, ergens naartoe gaan: in beweging komen, iets uiten van wat je ten diepste bezighoudt, in een traditie meegaan van vrouwen die iets gelijkaardigs meemaken, vertrouwen dat
je klacht gehoord wordt, bemoedigd worden.
Mijn oma bleef echter geen uren bij de grot zitten … starend naar een zoetsappige, blauwgekleurde Maria, naar adem happend tussen honderden kaarsen …
Neen, telkens trok ze daarna naar een eucharistieviering. Had Maria op de bruiloft van Kana niet gezegd: “Doe maar wat Hij u zeggen zal!”
En Hij zegt het ons: breken en delen, … het brood EN jezelf, zoals Ik het heb voorgedaan.
Breken en delen … ook in DEZE Viering, gelovend dat Hij, waar mensen samen zijn en in Zijn naam het brood breken en delen, Hij dan in hun midden is!
Maria wijst niet naar zichzelf, maar naar haar Zoon.
Breken en delen, opdat Zijn Rijk kome.
Dat gaan we nu ook doen!
Maar eerst, als overgang naar de Tafeldienst, beluisteren we nog een Marialied, uit een hoek waaruit we het niet zouden verwachten,
gezongen door John Lennon en Paul McCartney. LET IT BE!

De levende Heer … Hij is in ons midden. Ten teken daarvan kunnen we nu de Paaskaars aansteken.

219  Communiegebed

Lied na de communie:  ♫  132  Wees gegroet Maria

Bezinning

Stilaan is Maria me lief geworden.
Ze moet een heerlijke vrouw zijn geweest.
Hoe komt ze anders aan zulke zoon?

Ik hou van Maria zoals ze vanuit de bijbel tot mij komt:
Ze is een geloofsweg gegaan.
Ze zong Gods lof, ook al wist ze niet wat de dag van morgen zou brengen.
Ze gaf krediet aan haar Zoon,
ook al lag ze ‘s nachts wakker van de zorgen.

Ik hou van Maria die haar Zoon zo heeft losgelaten
dat Hij er van Godswege kon zijn voor alle mensen.
Ze heeft haar Zoon zo liefgehad
dat ze uiteindelijk stond waar ik nooit hoop te staan:
onder het kruis.
Is het niet dat wat elke moeder doet?

Die kinderen van ons, ze gaan hun eigen weg,
maar in de nood gaat moeder hen opzoeken
en houdt de wacht.
Desnoods tot onder het kruis.

Goed dat we een moeder hebben van wie we veel kunnen leren: Maria.

Voorbeden:  ♫  80  O Lord hear my prayer

Slotgebed

Maria, leer ons vandaag te geloven
in het oude visioen van gerechtigheid, vrede en liefde,
waarvoor uw kind, Jezus, zijn leven heeft gegeven.
Dat wij dag aan dag de kracht mogen vinden
ons op onze beurt hiervoor in te zetten …
dat mensen elkaars taal verstaan
en elkaar opbouwen en dragen,
de verdrukking opheffen en het recht van de kleinen erkennen.
Leer ons, zoals Jij,
ontvankelijk te worden voor Gods Geest
en om vandaag hier te doen
wat gedaan kan worden
voor de komst van Zijn Rijk op deze aarde!
Amen.