Openingslied:  ♫  6  De kracht

Inleiding  (Frans)

Wanneer Lucas zijn evangelie schrijft, is de tempel van Jeruzalem al verwoest en zijn er christenen die vervolgd worden. Dat klinkt door in de lezing van vandaag. Het lijkt alsof het einde nabij is … Maar Jezus is geen onheilsprofeet, integendeel! Hij roept op om te getuigen door volop en vertrouwvol ons geloof te be-leven.

Ook vandaag maken veel mensen zich zorgen over hoe de zaken lopen in de wereld.
Ook wij krijgen de oproep om op een positieve manier op de uitdagingen te reageren en te getuigen van de hoop op een betere wereld die ons inspireert.

Luisteren we naar het verhaal volgens Lucas ...

Lezing:  Lucas 20, 27-38  (NBV21)

Toen er gesproken werd over de tempel, over de mooie stenen en wijgeschenken waarmee hij versierd was, zei Hij: ‘Wat jullie hier zien ... er zullen dagen komen waarop geen steen op de andere zal blijven; alles zal worden afgebroken.’ Ze stelden Hem toen de vraag: ‘Meester, wanneer zal dat allemaal gebeuren en aan welk teken kunnen we het herkennen?’ Jezus zei: ‘Let op, laat je niet misleiden. Want er zullen velen komen die mijn naam gebruiken en zeggen: “Ik ben het,” of: “De tijd is gekomen.” Volg hen niet! Als jullie berichten horen over oorlog en opstand, raak dan niet in paniek. Die dingen moeten eerst gebeuren, maar dat is nog niet meteen het einde.’ Hij vervolgde: ‘Het ene volk zal tegen het andere ten strijde trekken en het ene koninkrijk tegen het andere, er zullen zware aardbevingen komen en hongersnoden en epidemieën alom, en er zullen aan de hemel grote en verschrikkelijke tekenen verschijnen. Maar eerst zullen jullie worden mishandeld en vervolgd en uitgeleverd aan de synagogen, jullie zullen worden opgesloten in de gevangenis en worden voorgeleid aan koningen en gouverneurs omwille van mijn naam. Dan zullen jullie moeten getuigen. Bedenk wel dat jullie je verdediging niet moeten voorbereiden. Want Ik zal jullie woorden van wijsheid schenken die door geen van je tegenstanders kunnen worden weerstaan of weersproken. Zelfs je ouders en broers, verwanten en vrienden zullen je uitleveren, en ze zullen sommigen van jullie ter dood laten brengen. Jullie zullen door iedereen worden gehaat omwille van mijn naam. Maar geen haar van je hoofd zal verloren gaan. Red je leven door standvastigheid!

Deelmoment  (Frans)

Toch niet niks wat Jezus allemaal voorspelde aan schrikwekkende dingen en gebeurtenissen. Jezus spreekt wijze woorden: wat mensen maken is vergankelijk, let op voor valse profeten, mijn leerling zijn kan tegenstand uitlokken en gevaarlijk zijn, maar bij vervolging zal God je de juiste woorden in de mond leggen, laat de moed nooit zakken, God laat je nooit in de steek, laat je niet verloren gaan …
Jezus wil zijn leerlingen – dus ook ons - een stuk gerust stellen, de dingen in perspectief stellen, aanmoedigen om vol te houden en op God te vertrouwen.

Ook nu zijn veel mensen ongerust omwille van de klimaatopwarming, oorlog, geweld en terrorisme, meer mensen die moeite hebben om hun facturen te betalen, landen waar hongersnood is, vluchtelingen die op straat moeten slapen, de maatschappij die lijkt te polariseren, de situatie in de kerk, enz.

Niet zomaar akkefietjes. We er niet aan wennen. Integendeel, we moeten ons laten raken, telkens weer.

En inderdaad, menselijke bouwwerken en menselijke organisaties vergaan, verdwijnen na verloop van tijd. Maar stenen, instituties en wetboeken: daar is het niet waar het Jezus om te doen is. Ze kunnen nuttig zijn in de mate dat ze helpen om mensen dichter bij mekaar te brengen, om te zorgen dat iedereen het goed heeft. Jezus gaat het om de liefde van en tot God en om de liefde voor jezelf, de naaste en de natuur die ons gegeven is.

Die bekommernis van Jezus roept ons op om op te komen tegen oorlogen en allerlei vormen van geweld, omdat ze de waardigheid van mensen niet respecteren. Tegelijk mogen we - hoe verleidelijk en gerechtvaardigd het ons soms lijkt - niet meegaan in de spiraal van geweld of wraak. Want dat is geen weg die naar vrede en naar leven leidt. Dat stelt ons soms voor morele dillema’s, waar we mee worstelen omdat het soms een keuze tussen de pest en de cholera lijkt, zoals met de oorlog in Oekraïne …

Jezus roept ons op om verder, om vooruit te kijken. Ook als alles fout lijkt te gaan - zegt ook deze lezing - blijft er één constante, één zekerheid: God blijft je graag zien, Hij laat je niet los. Wees niet bang, Ik-ben-er, Ik-zal-er-zijn!

Jezus roept ons op om te blijven getuigen van de hoop en de overtuiging dat - op lange termijn - de Liefde altijd het laatste woord heeft. Hij roept ons op om niet op te geven, om met kleine positieve stapjes aan de weg voor een betere wereld te blijven timmeren, kome wat komt.

Elk alleen kunnen we de wereldproblemen niet oplossen. Maar zoals de spreuk van BZN zegt: “verbeter de wereld, begin bij jezelf “.

• Misschien kunnen we met meer aandacht, gemeend, goedendag zeggen aan de mensen die we tegen komen. Vragen hoe het gaat, op een manier dat ze horen dat we ook bereid zijn om te luisteren naar wat er bij hen leeft. Of hulp te bieden als het kan.
• Misschien kunnen we ons meer bewust te worden van het “kleine geweld” dat ook wij soms plegen tegenover mensen dicht bij ons, in onze buurt of gemeenschap? Ons verontschuldigen als we al eens bot of kortaf waren? Of proberen te stoppen met kleinerend te denken of te spreken over anderen?
• Misschien kunnen we verder op zoek gaan welk steentje wij nog kunnen bijdragen om de klimaatopwarming tegen te gaan?
• Misschien kunnen we ….

Willen, durven wij ingaan op Jezus' oproep om in onze manier van leven te getuigen van ons geloof, van onze hoop dat Liefde sterker is dan de drang om ons te laten leiden door eigenbelang? Hopend weten dat er soms niet meer nodig is dan een klein vlammetje, één kleine daad van liefde, om een groot vuur aan te steken.

Een uitnodiging om deze week – ook in ons gebed - eens extra stil te staan bij de vraag wat vandaag, elk in zijn of haar situatie hoopvol getuigen zou kunnen betekenen.

Offerandelied:  ♫  108   Brood op tafel

Tafelgebed:  ♫  87   Dat gedenken wij

Communielied:   ♫  47   Wij kunnen de ogen niet sluiten

Bezinning:  De Weg van de Hoop

Diep in onszelf dragen we hoop:
als dat niet het geval is,
is er geen hoop.

Hoop is de kwaliteit van de ziel
en hangt niet af
van wat er in de wereld gebeurt.

Hoop is niet voorspellen of vooruitzien.
Het is een gerichtheid van de geest,
een gerichtheid van het hart,
voorbij de horizon verankerd.

Hoop in deze diepe en krachtige betekenis
is niet hetzelfde als vreugde
omdat alles goed gaat
of bereidheid je in te zetten
voor wat succes heeft.

Hoop is ergens voor werken
omdat het goed is,
niet alleen omdat het kans van slagen heeft.

Hoop is niet hetzelfde als optimisme,
evenmin de overtuiging
dat iets goed zal aflopen.
Wel de zekerheid dat iets zinvol is
afgezien van de afloop, het resultaat. 

Vaclav Havel  (1936-2011)